Λαικά Τραγούδια Ερυθροδέρμων
Η ΛΑΙΚΗ ποίηση των Ινδιάνων , των αυτόχθονων δηλαδή Ερυθροδέρμων της Αμερικανικής Ηπείρου , και ιδιαίτερα της Βορείου Αμερικής , που ζωηρό κινούν το ενδιαφέρον των φιλολόγων και των φιλών της δημοτικής Μούσας , αποτελείται από
<< αμαρτωλά >> και << ιερά >> τραγούδια , που τραγουδιούνται χαμηλόφωνα , κι ' έχουν την πηγή τους στα όνειρα και στις οπτασίες .
Τα πρώτα είναι ωδές , ερωτικές κραυγές και άριες-ξόρκια για τον πόνο , τον θάνατο , και τον κίνδυνο . Η ποίηση για τον Ερυθρόδερμο,
είναι , ως λέγει ο ίδιος , << το μονοπάτι που ακολουθεί το ουράνιο τόξο , κι ' είναι δρόμος ανάβασης για κάθε ψυχή >> .
Τα ιερά ινδιάνικα τραγούδια δεν μπορούν να τραγουδιούνται παρά από κείνους στους οποίους τα ιερά πνεύματα τα ανακοίνωσαν , κι ' οι κάτοχοί τους , τ' αφήνουν κληρονομιά στους απογόνους των .
Τις άριες αυτές τις τραγουδούν και τις χορεύουν με τύμπανα , φλογέρες κατασκευασμένες από κόκκαλα αετού , με καστανιέττες , με σφυρίχτες και με κουδουνάκια δεμένα στους αστραγάλους .
Και καθώς για τον ερυθρόδερμο το παν είναι ο ρυθμός , τον δανείζεται απ' όπου τον βρει : απ' τους παλμούς των κυμάτων και του ανέμου , απ' τα κελαηδήματα των πουλιών κι απ' τον καλπασμό των αλόγων . Σαν και το Νέγρο , κι αυτός μπορεί ταυτόχρονα να πραγματοποιεί διαφορετικούς ρυθμούς , με τα χέρια του , τα πόδια του και τη φωνή του . Στα πανύψηλα οροπέδια των Ανδειανών σιέρρας ο Ινδιάνος που θέλει να επικοινωνήσει με τα μυστικά του ρυθμού , απομονώνεται ορισμένη ώρα κάθε μέρα για να κτυπήσει ρυθμικά τις φτέρνες του , και χορεύοντας να τραγουδήσει εντελώς μόνος , μια δική του άρια .
Τραγούδια του ζαρκαδιού
Στην ανατολή ,
Που βρίσκονται οι αχάτινες κορφές της γης ,
Στο νότο
Που βρίσκονται οι κορφές απ' τάσπρα κοχύλια της γης ,
Που όλων των ειδών οι καρποί είναι ώριμοι
Εμείς οι δυο θα σμίξουμε .
Εκεί που βρίσκονται οι κοράλινες κορφές της γης
Εμείς οι δυο θα σμίξουμε .
΄Οπου οι ώριμοι καρποί ευωδιάζουν
Εμείς οι δυο θα σμίξουμε .
Τραγούδι του σκοταδιού
( Ο μέγας ξορκιστής καλεί όλα τα νυχτερινά πλάσματα του δάσους να
προστατέψουν το λαό του στο ταξίδι τους προς την αυγή .)
Περιμένομε το σκοτάδι !
Ελάτε σεις όλοι όσοι ακούτε
Βοηθείστε μας στο ταξίδι μας της νύχτας .
Τώρα δε λάμπει κανένας ήλιος
Τώρα δε λάμπει κανένα αστέρι .
Ελάτε , δείξτε μας το μονοπάτι ,
Η νύχτα φιλική δεν είναι
Σφαλνά τα ματοκλάδια της
Το φεγγέρι μας ξέχασε
Περιμένομε στο σκοτάδι .
Τραγούδι των άστρων
Είμαστε τ' αστέρια που τραγουδούν ,
Τραγουδούμε με το φως
Είμαστε τα πουλιά της φωτιάς
Πετούμε πάνω από τον ουρανό
Το φως μας είναι μια φωνή .
Ανοίγουμε ένα δρόμο για τα πνέματα ,
Ανάμεσά μας βρίσκονται τρεις κυνηγοί
Που κυνηγούνε μιαν αρκούδα .
Δε στάθηκε ποτέ εποχή
Που οι άνθρωποι δεν κυνηγούσαν ,
Καταφρονούμε τα βουνά ,
Αυτό είναι το τραγούδι των άστρων .
μετάφραση : Ελένη Σαμίου
Τραγούδι των θεριστών
( Φυλή Λαγκούνα )
Πεταλούδες , πεταλούδες .
Πετάξτε προς τα λούλουδα ,
Πέταξε γαλανό φτερό
Πέταξε φτερό κίτρινο
Πετάξτε προς τα λούλουδα !
Πέταξε κόκκινο φτερό
Πέταξε φτερό άσπρο
Πέταξε προς τα λούλουδα !
Πηγαίνετε πεταλουδίτσες !
Πεταλούδες , πεταλούδες !
Πηγαίνετε πεταλουδίτσες ,
Τα λουλούδια σας περιμένουν !
