Οι Ληστές , οι ληστές ,
μας σπάσαν τη φλογέρα ,
οι ληστές , οι ληστές ,
μας κλέψαν τον αγέρα .
R
Φτάσαν κουρσάροι με σπαθιά
και σφάζουνε και καίνε ,
και κλαίνε μάνες και παιδιά
βουνά και δέντρα κλαίνε .
Οι ληστές , οι ληστές ,
μας πλήγωσαν τ' αηδόνι ,
οι ληστές , οι ληστές
και πια δεν ξημερώνει .
R
΄Ηρθαν κουρσάροι κούρσεψαν
τις θυμωνιές τα δάση ,
και τη ζωή μας έχουνε
σταυρώση και κρεμάση .
Οι ληστές , οι ληστές ,
κατάρα και λεφούσι
οι ληστές , οι ληστές ,
ποιος τάχα να τ' ακούση .
Γλυφό νερό κι αντίδωρο
η λευτεριά βογγάει ,
πικρό τραγούδι σέρνεται
αχολογάει κι ' ορμάει .
Δίσκος : Λιτανεία
Μουσική : Γρηγόρης Σουρμαίδης
Στίχοι : Αρίας
Τόσο μπορούμε , τόσο τραγουδάμε .
Τόσα μάθαμε , τόσα λέμε .
Είν ' της ζωής όλα . Και τα δέντρα κι οι αγάπες και τα πουλιά κι οι φυλακές .
΄Οπου μας βρήκε μας αφουγκράστηκε , αλλού μας λάβωσε , αλλού μας έγιανε .
΄Ανθρωποι ολομόναχοι , μ' ένα λαγούτο στα χέρια , περπατάμε και τραγουδάμε όπου σταθούμε την ομορφάδα της , τον πεθαμό της .
Και τα παιδιά που δρασκελάνε τον κόσμο , με τις ιδέες της αγναντεύουν κι ' οι γέροι μ' αυτές μας απο -
χαιρετάνε .
Τον κόσμο τάχατες , να κουτσοφτιάσουμε πασκίζουμε όλοι , άλλος πολύ , με λάσπη , με μπογιές , με τραγούδια .
Αυτά π' ακούτε , δικά της τετράδια , δικό της σκολειό . Χτύπα -χτύπα την σμίλεψε λιγουλάκι την καρδιά
μας . - Την έμμορφη , νάχαμε ακόμη μία ! - Κι ' η Λ ι τ α ν ε ί α , της καρδιάς μας φωνή , κραυγή
της , παραπονό της . Γειά σου ΄Ανθρωπε ...
Αρίας - Γρηγόρης