ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ
Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν
και τάκλεισαν με δάκρυα , σε μαυσωλείο λαμπρό ,
με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά -
έτσ' η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν
χωρίς να εκπληρωθούν χωρίς ν' αξιωθεί καμιά
της ηδονής μιά νύχτα , ή ένα πρωί της φεγγερό .
( 1904 )
Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 1903
Τουλάχιστον με πλάναις ας γελιούμε τώρα
την άδεια την ζωή μου να μη νοιώθω .
Και ήμουνα τόσαις φοραίς τόσο κοντά .
Και πως παρέλυσα , και πως δεικίασα
γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη
και μέσα μου να κλαίη η άδεια μου ζωή ,
και να μαυροφορούν η επιθυμίαις μου .
Τόσαις φοραίς τόσο κοντά να είμαι
στα μάτια , και στα χείλη τα ερωτικά ,
στ' ονειρεμένο , το αγαπημένο σώμα .
Τόσαις φοραίς τόσο κοντά να είμαι .
( 1904 )
Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 1903
Κι ' αν για τον έρωτα μου δεν μπορώ να πω -
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου , για τα χείλη , για τα μάτια
όμως το προσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου ,
ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου ,
η μέραις του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου ,
ταις λέξεις και ταις φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν
εις όποιο θέμα κι ' αν περνώ , όποιαν ιδέαν κι' άν λέγω .
( 1904 )
ΣΤΑΙΣ ΣΚΑΛΑΙΣ
Την άτιμη τη σκάλα σαν κατέβαινα ,
από την πόρτα έμπαινες , και μια στιγμή
είδα το άγνωστό σου πρόσωπο και με είδες .
΄Επειτα κρύφθηκα να μη με ξαναδής και συ
πέρασες γρήγορα το πρόσωπό σου κρύβωντας ,
και χώθηκες στο άτιμο το σπίτι μέσα
όπου την ηδονή δεν θάβρες , καθώς δεν την βρήκα .
Κι ' όμως τον έρωτα που ήθελες τον είχα να στον δώσω
τον έρωτα που ήθελα - τα μάτια σου με τώπαν
τα κουρασμένα και ύποπτα - είχες να με τον δώσης .
Τα σώματα μας αίσθανθήκαν και γυρεύονταν
το αίμα και το δέρμα μας ενόησαν .
Αλλά κρυφθήκαμε κ' οι δυό μας ταραγμένοι .
( 1904 )
ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
Βαρέθηκα να βλέπω την σκηνή ,
και σήκωσα τα μάτια μου στα θεωρεία .
Και μέσα σ' ένα θεωρείο είδα σένα
με την παράξενη έμορφιά σου , και τα διεφθαρμένα νειάτα .
Κι' αμέσως γύρισαν στον νου μου πίσω
όσα με είπανε το απόγευμα για σένα ,
κ' η σκέψις και το σώμα μου συγκινηθήκαν .
Κ' ενώ εκύτταζα γοητευμένος
την κουρασμένη σου εμορφιά , τα κουρασμέναα νειάτα ,
το ντύσιμό σου το εκλεκτικό ,
σε φαντα ζόμουν και σε είκόνιζα ,
καθώς με είπανε το απόγευμα για σένα .
( 1904 )
Απ' όσα έκαμα κι απ' όσα είπα
να μη ζητήσουνε να βρουν ποιος ήμουν .
Εμπόδιο στέκονταν και μεταμόρφωνε
τες πράξες και τον τρόπο της ζωής μου .
Εμπόδιο στέκονταν και σταματούσε με
πολλές φορές που πήγαινα να πω .
Η πιο απαρατήρητές μου πράξεις
και τα γραψιμάτά μου τα πιο σκεπασμένα -
από εκεί μονάχα θα με νοιώσουν .
Αλλά ίσως δεν αξίζει να καταβληθεί
τόση φροντίς και τόσος κόπος να με μάθουν .
Κατόπι - στη τελειωτέρα κοινωνία -
κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα
βέβαια θα φανεί κ' ελεύθερα θα κάμει .
1908
ΕΡΩΤΟΣ ΑΚΟΥΣΜΑ
Στου δυνατού έρωτος το άκουσμα τρέμε και συγκινήσου
σαν αισθητής . ΄Ομως , ευτυχισμένος ,
θυμήσου πόσα η φαντασία σου σ' έπλασεν αυτά
πρώτα κ' έπειτα τ' άλλα -πιο μικρά- που στην ζωή σου
επέρασες κι ' απόλαυσες , τ' αληθινότερα κι' απτά-
Απ' τους τέτοιους έρωτας δεν ήσουν στερημένος .
1911
