Δαγκώνει ο ήλιος τα χείλη του
Η Σελήνη ξεριζώνει παρωνυχίδες
Κι εγώ αμόλυβδη δεν έχω για το μέλλον
Η γενιά σου και η γενιά μου
άνεργη φλέβα .
Ο ι ποιητές πλατιάζουν ,
δεν βλέπουν το χαμόγελο
του πεινασμένου ανθοπώλη .
Συντεχνίτη , αφυπνίσου !
΄Οχι άλλο χώμα
στα μάτια σου .
Διανοούμενοι του καμπινέ
οδηγούνε τη κούρσα .
Ο ποιητής δεν πρέπει
να κοιμάται ποτέ .
Στρατιές ανέργων
μασάνε στραγάλια
σε καφενεία και πάρκα .
Δεν κατάλαβαν την αλυσίδα
με το βαρίδι στο πόδι
ακόμη .
Απότιστες γλώσσες
και δακρυσμένα φεγγάρια
στη στέγη μου
κυλάνε .
Μανάδες αυτοχειριάζονται .
Το ' να άστρο σκοτώνει τ' άλλο .
Και στη Bourbon Street
άσπροι και μαύροι ,
λευκοί και έγχρωμοι
χορεύουν juzz-rock
χωρίς ορχήστρα .
Το ποίμνιό μου δεν θέλει
ορχήστρα
το ποίμνιό μου δεν έχει μαέστρο .
Δεν έχει τα μαγικά
δάκτυλα του Σοπέν .
Είναι και μαέστρος και ορχήστρα
και μπαγκέτα και χορωδία
ολόκληρη είναι .
Αύριο πανεργατική απεργία
μεθαύριο ούτε μια βιτρίνα
ζωντανή
για να κελαηδάει
και να καθρεπτίζεται .
Ντύθηκα γυναίκα ,
έβαλα την κάλτσα για τσαντόρ
και βγήκα
να χαλιναγωγήσω τον πλανήτη
δεν θέλω να κοιμάμαι
σε ξύλινα σεντόνια .
Ο Θεός βλαστημάει
την ώρα και τη στιγμή
που μας έσπειρε
και ο υιός του χειρονομεί
από ψηλά
Αν και σταυρωμένος .
Τα δάκτυλα της γης κομμένα
οι αναρχικοί κάτι πάνε να πουν
ο Παρθενώνας στο βάθος
σαν αόμματη νύχτα .
Τα δόντια του πλανήτη
δεν είναι ζωντανοί οργανισμοί
είναι πινέζες πάνω στο σταυρό του Ναζωραίου
τρώγω το σκουληκιασμένο
σώμα του κούλη
στη Βομβάη
κάνω υπέρβαση εαυτού
και χαστουκίζω το σύμπαν .
Ο Πλανήτης έχει λευχαιμία .
19-5-2001
Γιώργος Βλάχος
δεν έχω visa για την ελευθερία
σ . - 56 , 57 -
