ΥΠΑΤΙΑ
Θεατρική Μυθιστορία
σε τρεις πράξεις
Απόσπασμα από την πρώτη πράξη
( Στη σκηνή βρίσκονται οι ΘΕΟΦΙΛΟΣ και ΚΥΡΙΛΟΣ , που
εξακολουθούν μια αρχινισμένη συζήτηση ) .
ΘΕΟΦΙΛΟΣ : Αυτά είναι δικαιολογίες για τα
γραίδια , ανεψιέ μου . Η αλήθεια είναι μια : δεν ξέ-
ρεις να ελίσσεσαι ανάλογα με τις περιστάσεις .
ΚΥΡΙΛΛΟΣ : Μ' όλο το σεβασμό που έχω στο
θείο μου και Πατριάρχη , νομίζω πως μπορώ να πα-
ρατηρήσω πως υπερβάλλεις . ΄Ο,τι ήταν δυνατό να
γίνει , μήπως δεν έγινε ;
ΘΕΟΦΙΛΟΣ : Ανοησίες για να κρύψεις την αδυ-
ναμία σου , Πατριάρχη Κύριλλε . Κούφια λόγια ! Η
πίστη του Χριστού έργα θέλει , έργα ! Τετρακόσια τό-
σα χρόνια πέρασαν κι ' όλας από τότε που ο Κύριος
ενανθρωπίστηκε , κι από όλη την οικουμένη , απ' όλη
την Αυτοκρατορία εξακολουθούν να καταφθάνουν τα
θλιβερά μηνύματα της αδυναμίας μας : Στην Αθήνα ,
ακόμα λατρεύουνε τα είδωλα του Φειδία , αυτές τις
ξετσίπωτες ξέστηθες γυναίκες που παριστάνουνε -
συγχώρεσέ με Παναγία μου - την... παρθένο ! Στη
Ρώμη , τα πιο αδιάντροπα Σατουρνάλια γιορτάστηκαν
φέτος , δέκα φορές πιο ανήθικα από τον καιρό του
αποστάτη Ιουλιανού ! Στο Βυζάντιο , ακόμα και μέσα
στο Ιερό Παλάτιο , υπάρχουνε κρυφά ιερά του Πα-
νός και της Εκάτης ... Κι εδώ , στην Αλεξάνδρεια ,
στο κέντρο της γης ...
ΚΥΡΙΛΛΟΣ : Τι έχεις να πεις για την Πόλη
μου , θείε ; Δεν είναι η ευσεβέστερη πολιτεία της αυ-
τοκρατορίας ; Χιλιάδες αναχωρητές έβγαλε . Τόσους
και τόσους ναούς των άθλιων εθνικών έχουμε μετα-
τρέψει σε άγιες εκκλησίες . Χιλιάδες ειδωλολάτρες
είδανε το φως το αληθινό . Στη Συρία , ίσως , είχαμε
ατυχίες . Στη Ρώμη , ναι , ο χριστιανισμός βρίσκεται
σε υποχώρηση . Αλλά εδώ , στη γη του Νείλου , ο σπό-
ρος έχει πέσει στην καλή γη , όπως το λέει η παραβο-
λή . Είμαι ο μόνος Πατριάρχης που μπορεί άφοβα να
διακηρύξει πως το χριστεπώνυμο πλήρωμα κυριαρχεί
στην πόλη του , και ξέρει δυναμικά να επιβάλει τις
απόψεις του .
ΘΕΟΦΙΛΟΣ : Μωρολογήματα , Κύριλλε ! ΄Οταν
ήμουν εγώ πατριάρχης , ναι , ήταν η Αλεξάνδρεια πό-
λη χριστιανική . Δεν θυμάμαι κανέναν εθνικό κείνα
τα χρόνια να τολμάει να διαλαλήσει την πίστη του !
Και τους ναούς , που τώρα μου καυχήθηκες πως έχεις
καθαγιάσει , ποιος τους κυρίευσε για τη δόξα του α-
ληθινού Θεού ; Εγώ , Κύριλλε με το πλήθος των ευ-
σεβών που ήξερα να ηλεκρίσω ! Θυμάσαι , το Πάσχα
του 406 , όταν , με τα ίδια τούτα τα χέρια , καθαγία-
σα το Καισάριο ; Θυμάσαι που τους γκρέμισα , σχεδόν
μόνος , το φρικτό τους Σεράπειο ; Θυμάσαι που τους
έκαψα το Γυμνάσιο με όλα τα ειδωλολατρικά τους
συγγράματα και μερικούς από τους θλιβερούς τους
ξυλόσοφους ; Α , αυτά ήταν χρόνια , Κύριλλε ! Ποτά-
μι έτρεχε το αίμα όσων επέμεναν να μην παραδέχον-
ται τη Σωτηρία τους στο όνομα του Κυρίου ! Και τώ-
ρα συ μου λες για τί ; Για τη λαμπρότητα των τελε-
τών σου , όπου δανείζεσαι εθνικούς αοιδούς ! Να , ούτε
εναν Εβραίο δεν τολμάς να κάψεις στο Πάσχα !
Η δράση διαδραματίζεται στην Αλεξάνδρεια , τη
Μεγάλη Παρασκευή του 415 μ.χ
