Aνοιχτή επιστολή στον αιδεσιμότατο Laval 3
Κύριε ,
Είναι θαυμάσιο τ ‘ ότι μου αναγνωρίζετε το δικαίωμα
μιας ολοκληρωτικής έκφρασης της ατομικότη-
τας μου όσο κι αν είναι ιδιάζουσα
και
αν μοιάζει ετερογενής .
Αλλ’ υπάρχει κάτι που δε λέτε
και που αποτελεί μια ουσιαστική επίφύλαξη σ’ αυτό
το δικαίωμα έκφρασης και είναι τ’ ότι σεις ο ίδιος
ήσαστε
και είστε
δεμένος με δυο τυπικά
ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ
είναι τ’ ότι όταν προφέρατεε αυτές τις λέξεις ,
στην πραγματικότητα ήσασταν
δεμένος με τα δυο τυπικά
που σας παρέλυαν τα χέρια
με τη συγκατάθεσή σας ,
είναι τ’ ότι όπως όλοι οι παπάδες
ήσασταν
και είστε δεμένος
με τα δυο τυπικά
του καθαγιασμού
και των αγίων
της λειτουργίας .
Είναι τ’ ότι όπως όλοι οι καθολικοί παπάδες
κείνο το ίδιο πρωινό είχατε πει τη λειτουργία ,
και στην ιερουργία της τελετής
που ονομάζετε λειτουργία
υπεισέχονται
καταρχήν
αυτά τα δυο τυπικά που αποτελούν ένα εμπόδιο
και που για μένα
έχουν την αξία ενός πραγματικού
κακουργήματος .
Ο καθαγιασμός
και
τα άγια
είναι επιζήμια
σε μια διάταξη ιδιάζουσα
αλλά
ανώτερη
που συσσωρεύει , αν μπορώ να το πω έτσι ,
τη ζωή
που διοχετεύει όλες τις πνευματικές δυνάμεις
σε μια μοναδική κατεύθυνση όπου όλο αυτό που
είναι σώμα
καταντάει
να μην είναι τίποτε
και δε μένει τίποτ’ άλλο από μια κάποια
ψυχική ζωή
εντελώς απελευθερωμένη
αλλά τόσο ελεύθερη ,
που όλα τα φαντάσματα
του πνεύματος ,
του καθαρού πνεύματος
μπορούν να εκτονωθούν ελεύθερα και είναι κει που
πραγματοποιείται η φριχτή και καταρρακτώδης
εξάπλωση
της κατακλυσμικής ζωής
των δαιμονισμένων θηρίων
που είναι ό,τι ακριβώς
πολεμάμε
γιατί η άτιμη σεξουαλική ζωή βρίσκεται πίσω από
τις ελεύθερες εξαπλώσεις του πνεύματος
και είναι αυτό που
απελευθέρωσαν
χωρίς να τ’ ομολογήσουν
ο καθαγιασμός
και
τα άγια
της λειτουργίας .
Υπάρχει ένα αηδιαστικό
φούντωμα της νοσηρής
ζωής του είναι
που το καθαρό σώμα
απορρίπτει
αλλά που
το καθαρό πνεύμα
δέχεται
και η λειτουργία
με τις τελετουργίες της
επιδιώκει .
Και είναι αυτό το φούντωμα που διατηρεί τη σημερινή
ζωή του κόσμου
στα πνευματικά υπεδάφη
στα οποία δε σταματάει να βυθίζεται .
Υπάρχει , όμως κάτι που η γενική συνείδηση
δε θα καταλάβει ποτέ ,
και είναι τ’ ότι ένα σώμα λιανισμένο και χτυπημένο ,
κομματιασμένο και ξανασυνθεμμένο
από το βάσανο και τον πόνο της σταύρωσης
όπως το πάντα ζωντανό σώμα του Γολγοθά ,
θα είναι ανώτερο από το πνεύμα
το εγκαταλειμμένο στα φαντάσματα της εσωτερικής
ζωής
που δεν είναι παρά η μαγιά και το στάρι
όλων των φαντασμαγορικών και αηδιαστικών κτη-
νωδιών .
Laval , Δομινικανός ιερέας .
Laval , Δομινικανός ιερέας .
Μετάφραση : Λυδία Κουβάτσου