Η ΄Ανοιξη βομβαρδισμένη
απ' τα έγχρωμα κουνούπια του Demerara
.

Ο ΄Ηλιος διαβάζει ποιητικά

περιττώματα στη Σόλωνος


Η διανόηση χειροκροτεί

υποτακτικές κυβερνήσεις

και


η ποιητική νομενκλατούρα
θ' αποφανθεί :

Διογένη Γαλήνη
δεν είσαι ποιητής

21.05.2012

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Antonio Botto : Μια Στρουθοκάμηλος Μιλάει



Μου ξερριζώσαν τα φτερά .
Σιωπηλά υποφέρω .
Είμαι πλάσμα με αγωγή .
Κι 'αν ήθελα ,
θα μπορούσα
τα χέρια τα κακούργα να δαγκώσω ,
κείνα που αμείλιχτα
τα φτερά που σκεπάζουν
μου ξερριζώσαν .

Και τώρα
δίχως τον παραμικρό στεναγμό
μένει
το κορμί μου γυμνό .

Και αυτοί
εκείνοι
ματαιόδοξα στολίζονται
με τα όμορφα φτερά ,
τα δικά μου !
Υπεροπτικοί μπροστά μου διαβαίνουν
γελώντας σαρκαστικά .

Ναι , εγώ σιωπηλά υποφέρω .
Είμαι ένα πλάσμα με αγωγή .


Μετάφραση : Σοφία Εμμ.Χατζιδάκη

Foto: Shark inho – Setembro 2007

 



  

PALAVRAS DE UM AVESTRUZ TODO GRIS


Arrancam-me as penas
E eu sofro sem dizer nada:
- Sou ave
Bem educada.
E, se quisesse,
Podia
Morder-lhes as mãos morenas,
A esses
Que sem piedade
Me roubam as penas que me cobrem;
E, no entanto,
Sem o mais breve gemido,
O meu corpo
Vai ficando
Desguarnecido ...
E elas,
Aquelas
Que se enfeitam, doidamente,
Com estas penas formosas
- Que são minhas !
Passam por mim, desdenhosas,
Em gargalhadas mesquinhas.
Sim; eu sofro sem dizer nada:
- Sou ave
Bem educada.
Mesmo que fosse pequena
E eu te visse pobre ou nua
 - Ninguém ama a sua Pátria por ser grande,
Mas sim por ser sua !