Ζωή των ελλήνων όλη η ΄Ανοιξη προδομένη
κι όλα κάτω απ' τον ήλιο εμετός απ' τον ήλιο
κι ο αρχαίος γιατρός ο ποιητής
άναυδος ωσάν έντομο στις πόλεις .
Να θυμηθώ , να θυμηθώ
απάνω απ' τις πόλεις οι γυναίκες σε μαυροφορία
χαροκαμένοι σαλτιμπάγκοι τα κοκόρια μεσ' στη συμφορά
γαλάζια τσίρκα σε μιαν έκταση που γέμει τόση ψευτολάμψη
με σκυλοκρεμμύδες και χρυσόξυλα
ο μοβανθός απ' το θυμάρι πάει χάθηκε στην ανοιχτή μνήμη
στους διωγμούς τους ολοάσπρους
τα γουρουνάκια της χαράς μαζί μ' αλόγατα
να βγαίνουν απ' τα όνειρα στις βυσσινιές του Κάτου Κόσμου
απάνω απ' τις πόλεις η ελπίδα κανονιά και σαν αστροπελέκι
για την ολόκληρη χαρά στο βάθος στα μελλούμενα
με οικογένειες χορτάτες λάδι στα πιθάρια
υγεία εύκολη ευλογημένος θερισμός τρύγος αναίμαχτος
μα όχι εξουσία ούτε βίας αποχείμωνο
και στο δρόμο
μια γυναίκα σα να εκτοξεύεται στο δρόμο
με τα μαλλιά της αρτεσιανά .
Ο ΥΠΝΟΣΑΚΚΟΣ [ 1964 ]
ΤΥΧΗ ΠΡΩΤΗ
