Του εργοστασίου η πόρτα είναι από σίδερο . ΄Εχει
στο μέσο δυο κάγκελα . Πίσω απ' τα κάγκελα
δυο μάτια που σφάζουν . Ο επιστάτης κοιτάζει
την ουρά των ανθρώπων που στέκονται απ' έξω -
μια σειρά σταυρωμένα χέρια και πρόσωπα .
Κάνουν μια κίνηση όλοι μαζί ,
στυλώνουν τ' αυτιά , κρατούν την ανάσα ν' ακούσουν .
<< Μεσημέριασε . Ο κύριος διευθυντής δεν θα ρθει .
Αύριο πάλι . Πρωί . Πιο πρωί >> .
Και φεύγουν σκυφτοί . Περπατώντας , κοιτάζουνε γύρω τους ,
σα να ψάχνουνε όχι να ψάξουν για τίποτα .
Να ρίξουν τα χέρια τους .
Πηγή : πνευματική ζωή
