Εμπρός της γης οι κολασμένοι ,
της πείνας σκλάβοι εμπρός , εμπρός .
Το δίκιο απ' τον κρατήρα βγαίνει
σα βροντή , σαν κεραυνός .
Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια
τώρα εμείς οι ταπεινοί της γης ,
που ζούσαμε στην καταφρόνια
θα γίνουμε το παν εμείς .
Στον αγώνα ενωμένοι
κι ας μη λείψει κανείς .
Ω , νάτη μας προσμένη
στον κόσμο η Διεθνής !
Θεοί , αρχόντοι , βασιλιάδες ,
με πλάνα λόγια μας γελούν ,
της γης οι δούλοι και οι ραγιάδες
μοναχοί τους θα σωθούν .
Για να λείψουν τα δεσμά μας ,
για να πάψει πια η σκλαβιά ,
να νιώσουν πρέπει τη γροθιά μας
και της ψυχής μας τη φωτιά .
Στον αγώνα ενωμένοι
κι ας μη λείψει κανείς .
Ω , νάτη μας προσμένει
στον κόσμο η Διεθνής !
Τώρα πια κόρακες κι ακρίδες
δεν σκεπάζουν τον ουρανό
χρυσές ο ήλιος στέλνει αχτίδες
χαμόγελο παντοτεινό .
Κι αν θελήσουν να δοκιμάσουν
της ψυχής μας τους κεραυνούς
θα δούνε τότε , αν προφτάσουν ,
πως είναι σφαίρες μας γι' αυτούς .
Την '' Διεθνή '' έγραψε ο προλετάριος Ευγένιος Ποτιέ , ( 4.12ου 1816 - 8.11ου 1887 ,Παρίσι ),τον Ιούνη του 1871
Πηγή : Το ανταρτικό και το επαναστατικό τραγούδι
