Μάνος Κατράκης :

Ζ ω ή    σ α ν


( δ ύ σ κ ο λ ο )

π α ρ α μ ύ θ ι

Ο Μάνος Κατράκης γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1908 στην Κρήτη και συγκεκριμένα

στο Καστέλι Κισσάμου και ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά του έμπορου Χαράλαμπου

Κατράκη  και της συζύγου του Ειρήνης . Η οικογενειά του αποφασίζει να μετακομίσει στην

Αθήνα , πριν ο μικρός Μάνος συμπληρώσει την πρώτη δεκαετία της ζωής του αφού οι

δουλειές του πατέρα του δεν πήγαιναν καλά στο νησί με την ελπίδα για μια καλύτερη τύχη .

Ο βενιαμίν της οικογένειας έδειξε από μικρός την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και μάλιστα

γράφτηκε ως έφηβος στην ομάδα του Κεραυνού ( και αργότερα του Αθηναικού ) .΄Αφησε ,

 όμως , τις προπονήσειςκαι τους αγώνες αφού η ζωή τον ανάγκασε να βγει στη βιοπάλη 

από μικρός . Το τεράστιο υποκριτικό του ταλέντο δεν έμεινε για καιρό κρυφό και έτσι πριν

καν συμπληρώσει τα 20 του χρόνια , ανεβαίνει για πρώτη φορά στο σανίδι . 

Ο σκηνοθέτης , Κώστας Δελούδας είναι αυτός που καταλαβαίνει πρώτος την αξία του

νεαρού τότε Κατράκη και θα τον καλέσει να παίξει στην ταινία << Το λάβαρο του 1821>>

με την οποία ο Κατράκης έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1928 . Μετά από

μια τριετία συνεχών εμφανίσεων στο σανίδι με διαφόρους θιάσους , ανοίγει ( το 1931 )

για τον Κατράκη η πόρτα του Εθνικού Θεάτρου και παράλληλα ο δρόμος προς την 

καταξίωση . Μετά από μία διετία , αποχωρεί από το Εθνικό και παίζει κατά σειρά 

με τους θιάσους των Λουδοβίκου Λούη , Μήτσου Μυράτ , Βασίλη Αργυρόπουλου ,

Μαρίκας Κοτοπούλη πριν επιστρέψει το 1935 και πάλι στο Εθνικό . Πραγματοποιεί και 

τον πρώτο του γάμο με την ηθοποιό , ΄Αννα Λώρη το 1933 , είναι όμως ένας γάμος που

θα διαλυθεί σχετικά σύντομα . Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έρχεται ένας

δεύτερος γάμος που επίσης δεν ορθοποδεί ενώ συμβαίνει και ένα δραματικό γεγονός

που τον σημαδεύει ανεξίτηλα : χάνει τα δίδυμα παιδιά του κατά τη διάρκεια της γέννηση

τους . Εντάσσεται στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ ενώ με την απελευθέρωση επιστρέφει στο

Εθνικό Θέατρο ( πριν ήταν στο Κρατικό θέατρο Θεσσαλονίκης στην ίδρυση του οποίου

συνέβαλε τα μέγιστα ) . Το 1946 , όμως , καλείται να υπογράψει  << δήλωση μετάνοιας >>

και καθώς αρνήται , εξορίζεται ... Ο μεγάλος ηθοποιοός έμεινε στην εξορία μέχρι το 1952 ,

ζώντας εξόριστος διαδοχικά σε Ικαρία , Μακρόνησο και ΄Αγιο Ευστράτιο . Εκεί γνωρίζει

και συνδέεται με στενή φιλία με εξέχουσες πνευματικές προσωπικότητες όπως ο Γιάννης

Ρίτσος και Γιάννης Χοντζέας ενώ οι μαρτυρίες της εποχής τον θέλουν να έχει το ηθικό

ατσαλάκωτο και ναπροσπαθεί να εμψυχώσει όσους συναντούσε στους τόπους της εξορίας .
Επιστρέφει στην Αθήνα με το μετεμφυλιακό κλίμα να είναι ακόμη βαρύ κάτι που στην αρχή
του κλείνει τις περισσότερες πόρτες . Με επιμονή , καταφέρνει να επιστρέψει στο θέατρο
και το 1953 οργανώνει τον πρώτο δικό του θίασο . Από το 1954 είναι πρωταγωνιστής του
<< Θεάτρου Αθηνών >> και από το επόμενο έτος του Εθνικού Λαικού Θεάτρου >> , στο
οποίο ανέβαιναν συνεχώς παραστάσεις με μεγάλη επιτυχία . Στα 1954 θα γνωρίσει την
πιο σημαντική σύντροφο της ζωής του και μετέπειτα σύζυγό του ( τρίτη και τελευταία ) ,
τη Λίντα ΄Αλμα  μετά από μία θεατρική πρεμιέρα . Από εκείνη τη μέρα και μετά δε θα τους
χωρίσει τίποτα , μονάχα ο θάνατος του μεγάλου ηθοποιού , τριάντα χρόνια αργότερα .
Ο Κατράκης , καθιερωμένος πια στη συνείδηση όλων ως μεγάλος της τέχνης , συνεχίζει
επί σειρά ετών να υπηρετεί με αγάπη και σεβασμό το θέατρο . Παράλληλα , ασχολείται
και με τον κινηματογράφο , ερμηνεύοντας ρόλους που είναι μέχρι και σήμερα αξέχαστοι ...
Τελευταία τανία που πρωταγωνίστησε ήταν το << Ταξίδι στα Κύθηρα >> του Θόδωρου
Αγγελόπουλου . Λίγο μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων , άφησε την τελευταία του
πνοή σε ηλικία 76 ετών . Σαν σήμερα , 2 Σεπτέμβρη 1984 .

Το ΧΩΝΙ

2 .9 .2012