Η ΄Ανοιξη βομβαρδισμένη
απ' τα έγχρωμα κουνούπια του Demerara
.

Ο ΄Ηλιος διαβάζει ποιητικά

περιττώματα στη Σόλωνος


Η διανόηση χειροκροτεί

υποτακτικές κυβερνήσεις

και


η ποιητική νομενκλατούρα
θ' αποφανθεί :

Διογένη Γαλήνη
δεν είσαι ποιητής

21.05.2012

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

'' ΕΦΥΓΕ '' Ο ΧΟΡΧΕ ΣΕΜΠΡΟΥΝ

10-121923  /  7-6-2011
Jorge Semprún in Montpellier, May 23rd 2009


Μια ζωή με αγώνες για το μέλλον

Η γέννησή του

Ο χόρχε Σεμπρούν γεννήθηκε το 1925 ( κάπου γράφτηκε το 1923 ) στη Μαδρίτη .
Από νωρίς μπήκε στους δημοκρατικούς αγώνες , τόσο που πολλοί τον προσδι-
ορίζουν ως << πολιτικό συγγραφέα >> . Για είκοσι χρόνια είχε περάσει στην
παρανομία σαν κομμουνιστής , έως ότου διαγράφτηκε - γιατί συχνά εξέφραζε
διαφορετικές από την κομματική του γραμμά απόψεις . Τώρα μένει πάντα
αριστερός - έξω από κόμματα και γραμμές  . Μένει πάντα ο δυναμικός και 
ελεύθερος λογοτέχνης με ξεχωριστή αγάπη στο Παρίσι που συχνά μένει εκεί .
Τα ως τώρα βιβλία του είναι : << Το λευκό όρος >> , << Η αυτοβιογραφία του
Φεντερίκο Σάντσεθ >> , <<Χαιρετίσματα από τον Φεντερίκο Σάντσεθ >>,
<< Τι ωραία Κυριακή >> , << Η επιστροφή του Νετσάγεφ >> , 
<< Η γραφή ή η ζωή >> , << Ραμόν Μερκαδέρ >> , << Αντίο φως της νιότης >> ,
και πρόσφατα τα << Τα σανδάλια >> , ένα ολιγοσέλιδο βιβλίο - μια νουβέλα
ερωτική απ' αυτές που δίνουν το μεγαλείο της γραφής και της συναισθηματικής
έξαρσης . Και φυσικά παραξενεύτηκαν πολλοί με αυτό το βιβλίο ενός πολιτικού
που δεν είχε προσωπική ζωή , πέρα από τους πολιτικούς αγώνες .
<< Τα σανδάλια >> , όπως τα είδε η Μικέλα Χαρτουλάρη ( Εφημ. << Νέα ,
15.3.2003 ) , είναι η ιστορία ενός παράνομου ζευγαριού της Φρανς και του Μπερνάρ .
Είναι δύο μοντέρνοι , πετυχημένοι κι ανεξάρτητοι επαγγελματίες , που αγκιστρώνουν
ο ένας τον άλλονμε όπλο την εκλεπτυσμένη τους κουλτούρα , παραδίδονται παθια-
σμένα στη σαρκική τους έλξη χωρίς ταμπού , αλλά επί 20 χρόνια δεν ξεπερνούν 
ποτέ τον  ορίζοντα της σχάσης τους , που σταματά στις σποραδικές συναντήσεις τους .
Αξίζει , άραγε , αυτό το εξευτελιστικό κρυφτούλι που παίζουν μεταξύ τους για λίγες
ώρες ηδονής ή μήπως αντλεί κανείς ουσιαστικότερη ικανοποίηση από μια διαρκή
φλογερή συνομιλία , σαν αυτή που προκύπτει από τις ερωτικές αλληλογραφίες του
Κάφκα με τη Μιλένα , του Χάιντεγκερ με τη Χάνα ΄Αρεντ κ.α , αναρωτιέται η ηρωίδα .
Κι αρκεί στο Σεμπρούν αυτός ο απλός καμβάς , για να κεντήσει πάνω του το παιχνίδι
της σαρκικής και της πνευματικής έλξης της πραγματικότητας και της φαντασίωσης ,
της αλήθειας και της ψευδαίσθησης , της μελετημένης και τυχαίας εξέλιξης , 
της κραυγής και της σιωπής . ΄Ετσι , όταν όλα θα τελειώσουν , ο αναγνώστης θα νιώθει 
στο πετσί του ότι ο έρωταςπεθαίνει πάντα δύο φορές .
Ο Σεμπρού που λατρεύε την Ελλάδα είχε διαμορφώσει τα σενάρια ττου  << Ζ >>
<< Ο πόλεμος τέλειωσε >> του Αλαίν Ρενέ , << Ομολογία του Κώστα Γαβρά κ.λ.π.,
της γνωστής και πετυχημένης κινηματογραφικής τανίας , ενώ ήρθε και μίλησε στην
Αθήνα με θέμα : << Η Ελλάδα : κοιτίδα και αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης >> .

Πνευματική ζωή : τεύχος 166
Γενάρης -Φλεβάρης 2006