Ο ποιητής Βεζύρης βρίσκεται στο μπαλκόνι του
και ατενίζει απλωμένα τα εσώρουχα
σήμερα θ' άλλαξαν σεντόνια , σκέφτεται
γιατί μέχρι χθες έβλεπε στριγκάκια
κανένα πέταγμα των Μουσών δεν τον ταράζει
έχουνε χρόνια να τον επισκεφθούν
Η Καλλιόπη έχει μέρες να καθαρίσει
έτσι τελειώνει το ρούφηγμα του καπνού
κι' ανακαλύπτει πως έφτασε στο τέλος
και το σταχτοδοχείο βρίσκεται μες στο σπίτι
<< Ας τον αφήσω να χαθεί με τον αέρα >>
κι όπως αδειάζει , φεύγει στο κενό
ίδια η εποδός του κάποια μέρα
στο πέλαγος θ' ανοιχθεί η τεφροδόχη
μια ιερή του επιθυμία δεν τον αγγίζεει
καμμιά ανησυχία δεν τον σκοτίζει
αύριο πάλι θ'αγοράσει λαθραίο Borkum Riff
αναποφάσιστος τι να μαγειρέψει
ξάφνου μια τσίκνα από μαγειρευτό τον διεγείρει
και μεγαλοπρεπώς βρίσκει τον τίτλο : ΣΠΟΔΟΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ
Μέσα στο μύθο του σήμερα
ΝΙΚΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ
ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ 2010
