 Γ. Ροϊλός, Οι ποιητές (π. 1919). Μεγάλοι ποιητές της γενιάς του 1880. Στο κέντρο: K. Παλαμάς. |
|
| Πραγματικό όνομα | Κωνσταντίνος Παλαμάς |
|---|---|
| Γέννηση | 13 Ιανουαρίου 1859 Πάτρα, Ελλάδα  |
| Θάνατος | 27 Φεβρουαρίου 1943 (84 ετών) Αθήνα, Ελλάδα |
ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ
1
Στ' ακάθαρτα κυλήστε μας του βούρκου ,
και πιο βαθιά . Πατήστε μας με κάτι
κι από το πόδι πιο σκληρό του Τούρκου .
Διαβασμένοι , ντοτόροι , σπιρουνάτοι ,
ρασοφόροι , δασκάλοι , ρουσφετλήδες ,
οικοπεδοφαγάδες , αβοκάτοι ,
κομματάρχηδες και κοτζαμπασήδες ,
και της γραμματικής οι μανταρίνοι
και της πολιτικής οι φασουλήδες ,
ταρτούφοι , ραμπαγάδες , ταρταρίνοι !
- Αμάν ! Αγά , στα πόδια σου ! άκου ! στάσου !
Βυζαντινοί - Γασμούλοι - Λεβαντίνοι .
2
Πρόγονους πάρε , απόγονους , δαιμόνους ,
όλα της ιστορίας τα συναξάρια ,
όλους του Ελληνισμού τους φανφαρόνους ,
όλα της Ρωμιοσύνης τα καμάρια ,
του Λόγου τις κορφές , τους παραλήδες ,
τους σοφούς , των πολέμων τα λιοντάρια ,
΄Ομηρους , Αρχιμήδες , Αχιλλήδες ,
καθώς περνούν ανάκατα στη στράτα ,
Καποδίστρηδες , Διάκους , Κοραήδες .
΄Ολα φκιάστα γκιουβέτσι και σαλάτα ,
να και το ρετσινάτο στην ταβέρνα ,
και τα βιολιά , και ρίξου τους και φάτα .
Κέρνα , ρούφα , ξεφάντωνε , και ξέρνα .
3
Ζαγάρια και τσακάλια και κοκκόροι ,
σηκωτοί καθε τόσο στο ποδάρι ,
μόρτηδες , λούστροι , αργοί , λιμοκοντόροι .
Σαν αφέντη χαρά που τους λανσάρει !
Και ποια είναι τα σωστά , ποια τα μεγάλα
που την ορμή τους δίνουν και τη χάρη ;
Προδότες οι Τρικούπηδες . Κρεμάλα !
Κ' οι Ψυχάρηδες ; Γιούχα ! Πλερωμένοι .
Να η Ελλάδα ! Αρσακιώτισσα δασκάλα ,
με λογιώτατους παραγιομισμένη .
Κι ο Ρωμιός ; Αφερίμ ! Μυαλό ; Κουκούτσι .
Από τον καφενέ στην Πόλη μπαίνει ,
του ναργιλέ κρατώντας το μαρκούτσι .
4
Σκύλος κοκκαλογλύφτης φέρνει γύρα
κρακ ! τακ ! της γειτονιάς τους τενεκέδες .
Ο ποσαπαίρνεις με το θεσιθήρα
για την π α τ ρ ί ς καυγά στους καφενέδες .
Οι γάτοι λιγεροί στα κεραμίδια
ταιριάζουν ερωτόπαθους γιαρέδες .
Φαγοπότι , ξαπλωταριό , τα ίδια .
Τα θέατρα , τις ταβέρνες , τα πορνεία ,
φάμπρικες , μπάνκες , σπίτια , αποκαίδια ,
τ' ανταμώνει αττικώτατη αρμονία .
Και κοιμισμένη στα όνειρά της βλέπει
μουρλή γλωσσοκοπάνα Πολιτεία
του Περικλή . Μα ο Χασεκής της πρέπει .
6
Τα κεφάλια του Γένους και του Κράτους .
Ο βουλευτής κι ο δάσκαλος . Τα ' πιάσαν
όλα τα πόστα ! Νους , καρδιά , δικά τους .
Δέσαν το νου την καρδιά τη ντροπιάσαν .
Να το ρουσφέτι να κ' η ελληνικούρα ,
τ' άρματά τους . Με κείνα μας χαλάσαν .
Η σκέψη , νούλα . Η Τέχνη , πατσαβούρα .
Ο ψευτοαττικιστής κι ο ψηφοφόρος .
Τ' άγιο κόνισμα , μια καλικατούρα .
Στη γη που πιάνει και προκόβει ο σπόρος
κάθε λογής τζουτζέδων και πιερρότων ,
κ' εγώ φυτρώνω ανάξιος ριμαδόρος
μαύρων θυμών και πορφυρών ερώτων .
