Δε νιώθω κατά που φυσάν οι άνεμοι
Γιατί το κύμα μια αποδώ και μια αποκεί
Κυλάει κ' εμείς δερνόμαστε στη μέση του
Με το καράβι μας το μαύρο , υποφέροντας
Πολλά απ' τη μεγάλη τρικυμία .
Τη σκάτσα τήνε σκέπασεν η θάλασσα
Και πια κάθε πανί κομματιασμένο
Και σαν κουρέλι κρέμεται και τα σκοινιά
Είναι χαλαρωμένα ...
////
Ο άντρας αυτός που αποθυμά την εξουσία τόσο ,
Θε ν' αφανίσει γρήγορα την πολιτεία και τούτη
Σε κρίσιμη είναι θέση .
///
Τώρα πρέπει να μεθύσομε
Και με το στανιό κανείς να πίνει
Γιατί ο Μυρσίλος πέθανε .
Στον Αντιμενίδα
΄Ηρθες από της γης την άκρια , φιλντισένιο
Χρυοδετό έχοντας το χέρι του σπαθιού σου ,
Γιατί των Βαβυλώνιων το στρατό βοηθώντας
Κατάφερες παληκαριά πολύ μεγάλη
Και γλύτωσές τον από βάσανα περίσσα ,
Σκοτώνοντας πολεμιστή , που ήθελε ακόμη
Μιαν απαλάμη μοναχά για νάναι πέντε
Πήχες βασιλικές ...
///
Ζαρώνανε καθώς πουλιά , όταν ξάφνου
Αετός γοργόδρομος φανεί .
///
Λαμποκοπά απ' το χάλκωμα το μέγα δώμα κ' είναι
Για χάρη του ΄Αρη όλη η σκέπη ομορφοστολισμένη
Με περικεφαλαίες λαμπρές κι από ψηλά προσγέρνουν
Κάτω άλογόφουντες λευκές , στολίδια για κεφάλια
Πολεμιστάδων και , στητά τριγύρω σε παλούκια
Κρυμένα , στέκουν χάλκινα και λαμπερά τουζλούκια ,
΄Οπού 'ναι για τα δυνατά βελτόνια φυλαχτάρι ,
Και σιδεροπουκάμισα πλεχτά με νιο λινάρι
Και κάτω τα βαθουλωτά ριγμένα είναι σκουτάρια .
Και δίπλα Χαλκιδέικα σπαθιά κι 'αναζωστάρια
Πολλά σιμά τους και πιο κει πουκάμισα πολέμου .
Αυτά δεν είναι δυνατό να τ' απολησμονήσω ,
Γιατί νομίζω , πως αυτά την πρώτην έχουν θέση .
Μεταφραστής : Ηλίας Βουτεριάδης
Στον Αντιμενίδα
΄Ηρθες από της γης την άκρια , φιλντισένιο
Χρυοδετό έχοντας το χέρι του σπαθιού σου ,
Γιατί των Βαβυλώνιων το στρατό βοηθώντας
Κατάφερες παληκαριά πολύ μεγάλη
Και γλύτωσές τον από βάσανα περίσσα ,
Σκοτώνοντας πολεμιστή , που ήθελε ακόμη
Μιαν απαλάμη μοναχά για νάναι πέντε
Πήχες βασιλικές ...
///
Ζαρώνανε καθώς πουλιά , όταν ξάφνου
Αετός γοργόδρομος φανεί .
///
Λαμποκοπά απ' το χάλκωμα το μέγα δώμα κ' είναι
Για χάρη του ΄Αρη όλη η σκέπη ομορφοστολισμένη
Με περικεφαλαίες λαμπρές κι από ψηλά προσγέρνουν
Κάτω άλογόφουντες λευκές , στολίδια για κεφάλια
Πολεμιστάδων και , στητά τριγύρω σε παλούκια
Κρυμένα , στέκουν χάλκινα και λαμπερά τουζλούκια ,
΄Οπού 'ναι για τα δυνατά βελτόνια φυλαχτάρι ,
Και σιδεροπουκάμισα πλεχτά με νιο λινάρι
Και κάτω τα βαθουλωτά ριγμένα είναι σκουτάρια .
Και δίπλα Χαλκιδέικα σπαθιά κι 'αναζωστάρια
Πολλά σιμά τους και πιο κει πουκάμισα πολέμου .
Αυτά δεν είναι δυνατό να τ' απολησμονήσω ,
Γιατί νομίζω , πως αυτά την πρώτην έχουν θέση .
Μεταφραστής : Ηλίας Βουτεριάδης