 |
André Breton ( φωτ . Man Ray 1930 )
Η ποίηση γίνεται μέσα σ' ένα κρεβάτι όπως ο έρωτας
Τα ξεστρωμένα σεντόνια είναι η αυγή των πραγμάτων
Η ποίηση γίνεται στα δάση .
΄Εχει το διάστημα που της πρέπει
΄Οχι αυτό μα το άλλο που το εξαρτούν .
Το μάτι του γερακιού
Ηδροσιά πάνω σε μια ίππουρη
Η ενθύμιση μιας μπουκάλας Traminer στην
άχνα ενός ασσημένιου δίσκου
Μια αψηλή βίτσα τουρμαλίνης στη θάλασσα
Και ο δρόμος της νοερής περιπέτειας
Που υψώνεται απότομα
Μια στάση κ' ευθύς περιπλέκεται .
Αυτό δεν το φωνάζουν στις στέγες
Είναι απρέπεια ν' αφήνεις την πόρτα ανοιχτή
΄Η να καλείς μάρτυρες
Τα κοπάδια των ψαριών , τους φράχτες με μελισσοφάγους
Τις ράγιες στην είσοδο ενός μεγάλου σταθμού
Τις ανταύγειες στις δύο όχθες
Τ' αυλάκια μέσα στο ψωμί
Τις φυσαλίδες του ρυακιού
Τις μέρες του καλανταριού
Το σπαθόχορτο
Η ερωτική πράξη και η πράξη της ποίησης
Είναι ασυμβίβαστες
Με την ανάγνωση εφημερίδας με δυνατή φωνή
Η κατεύθυνση της αχτίδας του ήλιου
Η μπλε λάμψη που συνδέει τα χτυπήματα του πέλεκυ
του υλοτόμου
Ο σπάγγος του χαρταετού σε σχήμα καρδιάς
ή ψαροκάλαθου
Το ρυθμικό χτύπημα της ουράς των καστόρων
Η ταχύτητα της αστραπής
Το ρίψιμο κουφέτων από τα ψηλά παλιά σκαλοπάτια
Η καταιγίδα
Η αίθουσα των μαγκανιών
΄Οχι , Κύριοι , δεν είναι η όγδοη Αίθουσα
Ούτε οι ατμοί μιας θαλαμιάς ένα κυριακάτικο βράδυ
Οι φιγούρες του χορού εκτελεσμένες με διαφάνεια
πάνω από τα έλη
Ο προσδιορισμός πάνω στον τοίχο ενός γυναικείου σώματος , που το
συμαδεύουν με μαχαίρια
Τα διάφανα δαχτυλίδια του καπνού
Οι μπούκλες των μαλλιάν σου
Η καμπύλη των σφουγγαριών των Φιλιππίνων
Τα κορδόνια του κοράλινου φιδιού
Η είσοδος του κισσού στα ερείπια
΄Εχει όλο τον καιρό μπροστά της
Το ποιητικό αγκάλιασμα όπως η περίπτυξη της σάρκας
΄Οσο διαρκεί
Εμποδίζει κάθε φυγή στη μιζέρια του κόσμου .
( Μετάφραση : Σταύρου Καρακάση )
πηγή : Παγκόσμια ποιητική ανθολογία
Αυτό δεν το φωνάζουν στις στέγες
Είναι απρέπεια ν' αφήνεις την πόρτα ανοιχτή
΄Η να καλείς μάρτυρες
Τα κοπάδια των ψαριών , τους φράχτες με μελισσοφάγους
Τις ράγιες στην είσοδο ενός μεγάλου σταθμού
Τις ανταύγειες στις δύο όχθες
Τ' αυλάκια μέσα στο ψωμί
Τις φυσαλίδες του ρυακιού
Τις μέρες του καλανταριού
Το σπαθόχορτο
Η ερωτική πράξη και η πράξη της ποίησης
Είναι ασυμβίβαστες
Με την ανάγνωση εφημερίδας με δυνατή φωνή
Η κατεύθυνση της αχτίδας του ήλιου
Η μπλε λάμψη που συνδέει τα χτυπήματα του πέλεκυ
του υλοτόμου
Ο σπάγγος του χαρταετού σε σχήμα καρδιάς
ή ψαροκάλαθου
Το ρυθμικό χτύπημα της ουράς των καστόρων
Η ταχύτητα της αστραπής
Το ρίψιμο κουφέτων από τα ψηλά παλιά σκαλοπάτια
Η καταιγίδα
Η αίθουσα των μαγκανιών
΄Οχι , Κύριοι , δεν είναι η όγδοη Αίθουσα
Ούτε οι ατμοί μιας θαλαμιάς ένα κυριακάτικο βράδυ
Οι φιγούρες του χορού εκτελεσμένες με διαφάνεια
πάνω από τα έλη
Ο προσδιορισμός πάνω στον τοίχο ενός γυναικείου σώματος , που το
συμαδεύουν με μαχαίρια
Τα διάφανα δαχτυλίδια του καπνού
Οι μπούκλες των μαλλιάν σου
Η καμπύλη των σφουγγαριών των Φιλιππίνων
Τα κορδόνια του κοράλινου φιδιού
Η είσοδος του κισσού στα ερείπια
΄Εχει όλο τον καιρό μπροστά της
Το ποιητικό αγκάλιασμα όπως η περίπτυξη της σάρκας
΄Οσο διαρκεί
Εμποδίζει κάθε φυγή στη μιζέρια του κόσμου .
( Μετάφραση : Σταύρου Καρακάση )
πηγή : Παγκόσμια ποιητική ανθολογία
