Αλκαίος ( περίπου 640 - 560 π . Χ . )

Αλκαίος και Σαπφώ. Αττικός ερυθρόμορφος κάλαθος, περ. 470 π.Χ., γερμανική Κρατική αρχαιολογική συλλογή (Νο. 2416)

Πολιτικά τραγούδια

Δε νιώθω κατά που φυσάν οι άνεμοι 

Γιατί το κύμα μια αποδώ και μια αποκεί

Κυλάει κ' εμείς δερνόμαστε στη μέση του

Με το καράβι μας το μαύρο , υποφέροντας

Πολλά απ' τη μεγάλη τρικυμία .

Τη σκάτσα τήνε σκέπασεν η θάλασσα

Και πια κάθε πανί κομματιασμένο

Και σαν κουρέλι κρέμεται και τα σκοινιά

Είναι χαλαρωμένα ...

////

Ο άντρας αυτός που αποθυμά την εξουσία τόσο ,

Θε ν' αφανίσει γρήγορα την πολιτεία και τούτη

Σε κρίσιμη είναι θέση .

///

Τώρα πρέπει να μεθύσομε

Και με το στανιό κανείς να πίνει

Γιατί ο Μυρσίλος πέθανε .


Στον Αντιμενίδα


΄Ηρθες από της γης την άκρια , φιλντισένιο
Χρυοδετό έχοντας το χέρι του σπαθιού σου ,
Γιατί των Βαβυλώνιων το στρατό βοηθώντας
Κατάφερες παληκαριά πολύ μεγάλη
Και γλύτωσές τον από βάσανα περίσσα ,
Σκοτώνοντας πολεμιστή , που ήθελε ακόμη
Μιαν απαλάμη μοναχά για νάναι πέντε
Πήχες βασιλικές ...


///


Ζαρώνανε καθώς πουλιά , όταν ξάφνου
Αετός γοργόδρομος φανεί .


///


Λαμποκοπά απ' το χάλκωμα το μέγα δώμα κ' είναι
Για χάρη του ΄Αρη όλη η σκέπη ομορφοστολισμένη
Με περικεφαλαίες λαμπρές κι από ψηλά προσγέρνουν
Κάτω άλογόφουντες λευκές , στολίδια για κεφάλια
Πολεμιστάδων και , στητά τριγύρω σε παλούκια
Κρυμένα , στέκουν χάλκινα και λαμπερά τουζλούκια ,
΄Οπού 'ναι για τα δυνατά βελτόνια φυλαχτάρι ,
Και σιδεροπουκάμισα πλεχτά με νιο λινάρι 
Και κάτω τα βαθουλωτά ριγμένα είναι σκουτάρια .
Και δίπλα Χαλκιδέικα σπαθιά κι 'αναζωστάρια
Πολλά σιμά τους και πιο κει πουκάμισα πολέμου .
Αυτά δεν είναι δυνατό να τ' απολησμονήσω ,
Γιατί νομίζω , πως αυτά την πρώτην έχουν θέση .

Μεταφραστής : Ηλίας Βουτεριάδης

Iron Butterfly : In A Gadda Da Vida 1968

http://en.wikipedia.org/wiki/In-A-Gadda-Da-Vida

Chairil Anwar

http://en.wikipedia.org/wiki/Chairil_Anwar

Chairil Anwar

Λυρικός ποιητής ,26 Ιουλίου 1922 -28 Απριλίου 1949.

Γεννήθηκε στη Σουμάτρα .

΄Εγραψε πολλά ποιήματα για τα οποία θεωρείται ο κορυ-

φαίος ποιητής της πατρίδας του .

Πέθανε σε νοσοκομείο από βαρειές μολυσματικές νόσους .

ΕΓΩ

΄Οταν θα ρθούνε τα στερνά μου

Κανείς δε θέλω να με κλάψει

Ούτε και συ .

΄Ολοι μακριά όσοι κλαίνε !

Να ' μαι εδώ , ένα αγρίμι

Αποκομμένο απ' τους συντρόφους του .

Σφαίρες να με περάσουνε

Εγώ θα στέκω ολόρθος .

Με τις πληγές μου ανοιχτές

Και με τα βάσανά μου .

Και θα χτυπώ

Και θα χτυπώ

΄Οποιον μ' εναντιώνεται

χωρίς κανένα φόβο .

Θέλω να ζήσω χίλια χρόνια ...

Μετάφραση : Στέφη Μαυρίδη 

ΚΑΤΑΖΗΤOYΜΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

http://fototelegraf.ru/?p=35117

AIME CESAIRE

Aimé Fernand David Césaire
Cadastre (1961) and Moi, laminaire (1982)
Born	Claude Pierre 26 June 1913 Basse-Pointe, Martinique
Died	17 April 2008 (aged 94) Fort-de-France, Martinique
Residence	Martinique
Nationality	French
Known for	Poet, Politician
Political party	Parti Progressiste Martiniquais

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ

Το παραδέχομαι...το παραδέχομαι...χωρίς επιφύλαξη

η ράτσα μου είναι σάπια από αρρώστιες ,

οι γυναίκες της είναι όλες πια λεπρές .

Το παραδέχομαι...το παραδέχομαι χωρίς επιφύλαξη

πως οι δικοί μου λένε << συγγνώμην >> στους

λευκούς που τους δέρνουν ,

το παραδέχομαι αλλά δεν υποχωρώ .

΄Ο,τι κι αν γίνει ,

ό,τι κι αν λένε :

θα ξυπνήσουμε !

Μετάφραση : ΠΕΤΡΟΥ ΓΙΑΝΝΙΡΗ

Hommage Aimé Césaire arbre éternel by Liaram

WILLIAM BLAKE : Δεν υπάρχει φυσική θρησκεία

ΔΕΝ
ΥΠΑΡΧΕΙ
ΦΥΣΙΚΗ
ΘΡΗΣΚΕΙΑ

[ Α ]

Η Περίληψη

 

Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει ιδέα για το ηθικά σωστό παρά

μονάχα μετά από Εκπαίδεύση . Εκ φύσεως είναι μονάχα

ένα όργανο σωματικό εξαρτημένο από Αίσθηση .

Ι

Ο ΄Ανθρωπος δεν μπορεί ενστικτωδώς να αντιληφθεί

παρά μονάχα με τα φυσικά ή σωματικά του όργανα .

ΙΙ

Ο ΄Ανθρωπος με τη συλλογιστική του δύναμη μπορεί

μονάχα να συγκρίνει και να εκτιμά αυτά που ήδη έχει

αντιληφθεί .

ΙΙΙ

Από μια ααντίληψη μόνο τριών αισθήσεων ή βασικών

αρχών κανείς δεν μπορεί να συμπεράνει μια τέταρτη ή πεμ-

πτη .

ΙV

Δεν θα μπορούσε κάποιος παρά να έχει σκέψεις φυσικές

ή οργανικέ , αν δεν είχε κανένα άλλο αισθητήριο εκτός απ'

τα οργανικά .

V

Οι επιθυμίες του Ανθρωπου περιορίζονται από την

αντίληψή του : κανείς δεν μπορεί να επιθυμήσει αυτό που

δεν έχει αντιληφθεί .

VI

Οι επιθυμίες και η αντίληψη του Ανθρώπου , εάν αυτός

δεν έχει διδαχτεί από τίποτε άλλο εκτός από τα όργανα της 

αίσθησης , θα πρέπει να περιορίζονται σ' ό,τι μπορεί να γίνει

αντικείμενο της αίσθησης .

Συμπέρασμα

Χωρίς τον Ποιητικό ή Προφητικό χαρακτήρα , το Φιλο-

σοφικό και Πειραματικό γρήγορα θα έφτανε στη γνώση της

αναλογικής σχέσης όλων των πραγμάτων και θα ' στεκε

ακίνητο , ανίκανο να κάνει τίποτ' άλλο από το να επανα-

λαμβάνει τον ίδιο ανιαρό κύκλο ξανά και ξανά .

Επομένως

Ο Θεός γίνεται όπως είμαστε εμείς , ώστε να μπορούμε

εμείς να είμαστε όπως αυτός

ΔΕΝ
ΥΠΑΡΧΕΙ
ΦΥΣΙΚΗ
ΘΡΗΣΚΕΙΑ

[ Β ]

 Ι

Η αντίληψη του Ανθρώπου δεν δεσμεύεται από τα αί-

σθητήρια όργανα : αντιλαμβάνεται περισσότερα από όσα η

αίσθηση ( ΄οσο οξεία κι αν είναι ) μπορεί να ανακαλύψει .

ΙΙ 

Η Λογική , ή η αναλογική σχέση όλων όσων έχουμε

ήδη γνωρίσει , δεν είναι η ίδια με αυτήν που θα υπάρχει ό-

ταν θα γνωρίσουμε περισσότερα .

ΙΙΙ

[ Λείπει ]

ΙV

Αυτό που υπόκειται σε δέσμευση είναι απεχθές σ' αυ-

τόν που το κατέχει . Ο ίδιος ανιαρός κύκλος , ακόμη και

ενός σύμπαντος , γρήγορα θα γινόταν ένας μύλος με πολύ-

πλοκους τροχούς .

V

Αν τα πολλά , αφού αποκτηθούν , γίνουν κι αυτά τα ί-

δια σαν τα λίγα , Πιο πολλά ! Πιο πολλά ! είν' η κραυγή της

ψυχής που σφάλλει : λιγότερα από ΄Ολα δεν μπορούν να

ικανοποιήσουν τον ΄Ανθρωπο .

VI

Αν μπορούσε κανείς να επιθυμήσει αυτό που είν' ανί-

κανος να αποκτήσει , η απελπισία θα ήταν ο αιώνιος κλήρος

του .

VII

Η επιθυμία του Ανθρώπου όντας ΄Απειρη , η κατοχή

είναι ΄Απειρη , και ο ίδιος ΄Απειρος .

Εφαρμογή

Αυτός που βλέπει το ΄Απειρο σ' όλα  τα πράγματα βλέ-

πει το Θεό . Αυτός που βλέπει μόνο την Αναλογική Σχέση ,

βλέπει τον εαυτόν του μοναχά 

ΟΛΕΣ

ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

ΕΙΝΑΙ

ΜΙΑ 

Φωνή Βοώντος εν τη Ερήμω

Η Περίληψη

Καθώς η αληθινή μέθοδος της γνώσης είανι ο πειραμα-

τισμός , η αληθινή λειτουργία της γνώσης πρέπει να είναι

εκείνη που πειραματίζεται . Αυτή τη λειτουργία πραγμα-

τεύομαι .

Αρχή πρώτη

΄Οτι το Ποιητικό Πνεύμα είναι ο πραγματικός ΄Ανθρω-

πος , και πως το σώμα ή η εξωτερική μορφή του Ανθρώπου

απορρέι από το Ποιητικό Πνεύμα . Ακόμα , ότι οι μορφές

όλων των πραγμάτων προέρχονται από το Πνεύμα τους ,

που από τους Αρχαίους ονομαζόταν ΄Αγγελος και Ψυχή     

και Δαίμων .

Αρχή δεύτερη

΄Οπως όλοι οι άνθρωποι είναι παρόμοιοι σε εξωτερική

μορφή , ΄Ετσι ( και με την ίδια άπειρη ποκιλομορφία ) όλοι

είναι παρόμοιοι στο Ποιητικό Πνεύμα .

Αρχή τρίτη

Κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί , να γράψει , ή να μιλήσει

απ' την καρδιά του , αλλά πρέπει να έχει κατά νουν την

αλήθεια . ΄Ετσι όλα τα δόγματα της Φιλοσοφίας προέρχοντ-

νται από το Ποιητικό Πνεύμα , προσαρμασμένο στην αδυνα-

μία του κάθε ατόμου .

Αρχή τέταρτη

΄Οπως κανείς ταξιδεύοντας σε χώρες γνωστές δεν μπο-

ρεί να ανακαλύψει το άγνωστο , έτσι , από ήδη αποκτημένη

γνώση , ο ΄Ανθρωπος δεν μπορεί να αποκτήσει κι άλλη συ

νεπώς ένα οικουμενικό Ποιητικό Πνεύμα υπάρχει .

Αρχή πέμπτη

Οι Θρησκείες όλων των Εθνών προέρχονται από τη 

διαφορετική από το κάθε ΄Εθνος αποδοχή του Ποιητικού

Πνεύματος , που παντού ονομάζεται Πνεύμα της Προφη-

τείας .

Αρχή έκτη

Η Ιουδαική καθώς και η Χριστιανική Γραφή είναι ένα

πρώτο παράγωγο του Ποιητικού Πνεύματος : αυτό είναι 

επιβεβλημένο από την περιορισμένη φύση της σωματικής

αίσθησης .

Αρχή έβδομη

΄Οπως όλοι οι άνθρωποι είναι παρόμοιοι ( αν και άπει-

ρα ποικίλοι ) ΄Ετσι όλες οι Θρησκείες : και όπως όλα τα πα-

ρόμοια έχουν μία και μόνη πηγή , Ο αληθινός ΄Ανθρωπος

είναι η πηγή , όντας αυτός το Ποιητικό Πνεύμα .       

 

Οι ποιητές των ποιητών δεν ήταν ποιητές /Los poetas de poetas poetas no fue

Γενιά μου ανάπηρη κοίτα σε μένα
την κατάντια σου σα σε καθρέφτη και
χειρονόμα όπως εγώ με δίχως χέρια
δίχως ασπίδα δίχως αύριο
ΛΕΦΤΕΡΗΣ  ΠΟΥΛΙΟΣ



΄Οταν η νύχτα
γεννάει
νύχτα
και
το
μηδέν
παράγει
μηδενικά
σε
ρείθρο
της
Σόλωνος
αποστεωμένη
ποίηση
τραγουδάει
και
Ο

Χαρούλης

Βραβεύει

Κωστάκη

Ο Κωστάκης

Βραβεύει

Κικίτσα

Η Κικίτσα

Βραβεύει

Αντώνη

Ο Αντώνης

Βραβεύει

Θανάση

Ο Θανάσης

Βραβεύει

Γιάννη

Λευτέρη

Γιώργο

κου λου που

κου λου που

και 

η 

ποίηση

αγάπη 

μου

με τόσο

γλείψιμο

γλίστρησε

έξω

από

τη 

ρίμα 

Διογένης Γαλήνης

15-8-2011

http://giorgosvlahos.blogspot.com/2011/08/blog-post_20.html

FULL MOON ( Japan never dies ) by asa

Walt Whitman : Προς τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

http://en.wikipedia.org/wiki/Walt_Whitman

Walt Whitman
Walt Whitman, 1887
Born	May 31, 1819(1819-05-31) West Hills, Town of Huntington, Long Island, New York, U.S.
Died	March 26, 1892(1892-03-26) (aged 72) Camden, New Jersey, U.S.

To the States or any one of them , or any city of the States ,
Resist much , obey little ,
Once unquestioning obedience ,once fully enslaved ,
Once fully enslaved , no nation , state , city , of this earth , ever af-
terward resumes its liberty .

1860

Προς τις Ηνωμένες Πολιτείες ή προς οποιαδήποτε από αυτές , ή
προς όποια άλλη πόλη της χώρας :  Αντισταθείτε πολύ ,υπά-
κούστε λίγο
Μόλις πάψετε ν’ αμφισβητείτε την υπακοή , ευθύς  σκλάβοι θα γί-
νετε
Κι όταν υποταχτεί ολοκληρωτικά , κανένα έθνος , καμμιά πολιτεία ,
καμμία πόλη αυτής της γης δεν μπορεί να ξαναβρεί τη λευτε-
ριά .

1860

Μετάφραση : Δημήτρης Χορόσκελης

André Breton : Στο δρόμο του Σαν Ρομανό

André Breton ( φωτ . Man Ray 1930 )

Η ποίηση γίνεται μέσα σ' ένα κρεβάτι όπως ο έρωτας

Τα ξεστρωμένα σεντόνια είναι η αυγή των πραγμάτων

Η ποίηση γίνεται στα δάση .

΄Εχει το διάστημα που της πρέπει

΄Οχι αυτό μα το άλλο που το εξαρτούν .

Το μάτι του γερακιού

Ηδροσιά πάνω σε μια ίππουρη

Η ενθύμιση μιας μπουκάλας Traminer στην

άχνα ενός ασσημένιου δίσκου

Μια αψηλή βίτσα τουρμαλίνης στη θάλασσα

Και ο δρόμος της νοερής περιπέτειας

Που υψώνεται απότομα

Μια στάση κ' ευθύς περιπλέκεται .

Αυτό δεν το φωνάζουν στις στέγες
Είναι απρέπεια ν' αφήνεις την πόρτα ανοιχτή
΄Η να καλείς μάρτυρες
Τα κοπάδια των ψαριών , τους φράχτες με μελισσοφάγους
Τις ράγιες στην είσοδο ενός μεγάλου σταθμού
Τις ανταύγειες στις δύο όχθες
Τ' αυλάκια μέσα στο ψωμί
Τις φυσαλίδες του ρυακιού

Τις μέρες του καλανταριού
Το σπαθόχορτο
Η ερωτική πράξη και η πράξη της ποίησης
Είναι ασυμβίβαστες
Με την ανάγνωση εφημερίδας με δυνατή φωνή

Η κατεύθυνση της αχτίδας του ήλιου
Η μπλε λάμψη που συνδέει τα χτυπήματα του πέλεκυ
του υλοτόμου
Ο σπάγγος του χαρταετού σε σχήμα καρδιάς
ή ψαροκάλαθου
Το ρυθμικό χτύπημα της ουράς των καστόρων
Η ταχύτητα της αστραπής
Το ρίψιμο κουφέτων από τα ψηλά παλιά σκαλοπάτια
Η καταιγίδα

Η αίθουσα των μαγκανιών
΄Οχι , Κύριοι , δεν είναι η όγδοη Αίθουσα
Ούτε οι ατμοί μιας θαλαμιάς ένα κυριακάτικο βράδυ

Οι φιγούρες του χορού εκτελεσμένες με διαφάνεια
πάνω από τα έλη
Ο προσδιορισμός πάνω στον τοίχο ενός γυναικείου σώματος , που το
συμαδεύουν με μαχαίρια
Τα διάφανα δαχτυλίδια του καπνού
Οι μπούκλες των μαλλιάν σου
Η καμπύλη των σφουγγαριών των Φιλιππίνων
Τα κορδόνια του κοράλινου φιδιού
Η είσοδος του κισσού στα ερείπια
΄Εχει όλο τον καιρό μπροστά της

 Το ποιητικό αγκάλιασμα όπως η περίπτυξη της σάρκας
΄Οσο διαρκεί
Εμποδίζει κάθε φυγή στη μιζέρια του κόσμου .

( Μετάφραση : Σταύρου Καρακάση )

πηγή : Παγκόσμια ποιητική ανθολογία

Hiroshima Atomic Bomb Memorial ,Japan

Hiroshima by pintopoemas

Hiroshima Atomic Bomb Memorial, Japan by IntrepidBerkeleyExplorer

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ : Κάτω στου Μήτσου τον τεκέ...

Η οικία Λαπαθιώτη

....................................................................................................................
Και ο Λαπαθιώτης , κάποτε , τους παραδόθηκεν ολοκληρωτικά ,

έχοντας έτοιμο μέσα του το ' ναι ' , από παλαιότερα . Γιατί ,

φαίνεται , αν κρίνουμε από το δημοσίευμα της ' Νέας Ελλάδος '

( το είδαμε ήδη ) , και από την τάση του ως esthéte , να είναι

εκκεντρικός σ' όλα του , είχε δοκιμάσει από νωρίς τα ναρκωτικά .

Και βλέπουμε το φίνο , λεπταίσθητο πλάσμα των ετών 1909-1917 ,

να κατεβαίνει αμέσως μετά το 1920 , στους τεκέδες , και να γράφη

στίχους σαν τούτους εδώ , στους οποίους φυσικά το ' θέμα ' είναι

κάτι περισσότερο από ένα ποιητικό αντικείμενο , γι' αυτό , άλλωστε ,

όχι μόνο δε δόθηκαν ποτέ για δημοσίευση , αλλ' ούτε κ' έγραψε

τίποτα άλλο καθώς αυτό :

Κάτω στου Μήτσου τον τεκέ κάναν οι μπάτσσοι μπλόκο ,

και βρήκαν ντουμανότρουπες κ' ένα γιαπί λουλάδες ,

πενηνταδυό διμούτσουνες και δεκαοχτώ μαρκούτσια ,

Σουρτά -σουρτά , με μπαμπεσιά ,ζυγώσαν οι ρουφιάνοι ,

με ζούλα ήρθαν οι πούστηδες και μας εβάναν μπόστα :

τσιμπήσαν πρώτα το Μπαλήν , όπου φυλούσε τσίλλιες ,

και μπήκαν στο τσαρδάκι μας και μας τα κάναν λίμπα !

Πήραν τις ντομανότρουπες , πήραν και τους λουλάδες ,

πήραν και τις διμούτσουνες , τα δεκαοχτώ μαρκούτσια ,

πήραν και τους ντερβίσηδες και στο πλεχτό τους πάνε

πήραν τον Μίκα το Ντουρντή , το τζε του Ντελαβέρη ,

το Μπάμπουλα , το Μπόρμπουλα και το Μπαλή το Μήτσο

πήραν και το ντερτιλή το Ντάτα το θερίο ,

πόκανε πέντε στην Παλιά και δώδεκα στ' Ανάπλι ,

κι όντας μιλάη τσακίζεται και λέει : Οφ , τ' αδρεφάκι !

Πήραν και το Σκουντή το Λια με τα σμιχτά τα φρύδια ,

κι ο Λάκος βαρυγκόμαγε , κι ο Λιάκος βλαστημούσε .

Λιάκο μ' τ' έχεις και θλίβεσαι , τ' έχεις κι αναστενάζεις ;

Δεν κλαίω που με τσιμπήσανε και στο πλεχτό με πάνε ,

μον' κλαίω που μου τη σκάσανε κι ακόμα είμαι χαρμάνι ...

σελίδες : IXL ,XL

σχόλια : ΑΡΗ ΔΙΚΤΑΙΟΥ

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ : ΠΟΙΗΜΑΤΑ 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ Γ.ΦΕΞΗ 

ΑΘΗΝΑ 1964

Tens of thousands Flee African Famine

Tens of thousands flee African famine by itnnews

Με το τραγούδι της ερήμου θα σε ντύσω
κι απ' το κορμί σου θα περάσω σα χαμσίνι
για να τα πούμε μια βραδιά στο Μοκαντίσο ,
στη λεωφόρο που σκοτώνουν την Ειρήνη 
( 1990 )

Γιώργος Βλάχος 

( Μέσα στης ζωής το Τετραβάγγελο )

ΣΟΝΙΑ ΖΑΧΑΡΑΤΟΥ : ΡΟΔΙΝΗ ΣΤΑΧΤΗ

Στο εξώφυλλο : Adolf Ulrik Wertumuller
Η Μαρία Αντουανέτα με τα παιδιά της
( 1785-1786 , λεπτομέρεια )

Γ

Γεννήθηκα στο υπνοδωμάτιο, όπου γεννήθηκε και ο πατέρας μου. Και ο παππούς και ο προπάππους μου και δεκαπέντε ακόμα βασιλικά τέκνα. Στα Ανάκτορα των Βερσαλλιών, το πλουσιότερο και το πιο ζηλευτό της Ευρώπης. Στις 19 Δεκεμβρίου του 1778. Ο τοκετός ήταν δύσκολος για την εικοσιτριάχρονη κοπελούδα μητέρα μου, που στις 31 Ιουλίου του ίδιου έτους, είχε σημειώσει στο ημερολόγιό της, ‘το παιδί μου κινήθηκε μέσα μου για πρώτη φορά∙ μεγάλη χαρά’. Την ημέρα του τοκετού, όμως, καθόλου δεν χαιρόταν∙ φουσκωμένο από εμένα το λεπτό κορμάκι της, λιωμένο από τις ωδίνες, αγκομαχούσε και κινδύνευε πάνω στα μπροκάρ, στις δαντέλες και στα χρυσοκέντητα μονογράμματα των σεντονιών και των πουπουλένιων παπλωμάτων.

Εγώ, καθώς μπαινόβγαινα από την έως τότε χουχουλιαστή ζωή μου στην πραγματική ζωή, άκουγα σαν σε ανήσυχο όνειρο την ικετευτική φωνή της∙ αλλά μύριζα ακόμα την σάρκα της, που γλύκαινε το χνουδωτό διάφανο σώμα μου και καθησύχαζε με τη θαλπωρή της, τον πρώτο φόβο μου. Πόνοι, βαρυανασέματα, στενωποί των σωμάτων μας, του δικού μου και του δικού της, ήταν ένα∙ σπείρα αιμάτινη.
Μέσα κι έξω από το βασιλικό υπνοδωμάτιο, στους προθαλάμους και στα διαμερίσματα των κυριών, είχαν πάρει θέση από νωρίς, όχι μόνον οι κυρίες των τιμών και οι συγγενείς και οι φίλοι, αλλά και όσα αναίσχυντα και περίεργα για την έκβαση του τοκετού πλήθη κληρικών, ευγενών και κυβερνητικών παραγόντων, χωρούσαν. Γιατί έτσι πρόσταζε το έθιμο της εποχής: στον τοκετό της βασίλισσας, να παρευρίσκεται κόσμος πολύς.
Κάτω από τον πομπώδη ροζ ουρανό του κρεβατιού με τα λευκά φτερά στρουθοκαμήλου στις γωνίες του, κάτω από τις σκαλιστές χρυσές οροφές και τους κρυστάλλινους πολυελαίους και ανάμεσα στις λεπτοδουλεμένες επιτοίχιες μινιατούρες, έβγαλα, με κόπο και δυσαρέσκεια, την πρώτη κραυγή μου.
Η πρώτη αναπνοή μου ρούφηξε χνώτα άγνωστα, αρώματα ανακατωμένα, αναθυμιάσεις ξένου ιδρώτα. Το πρώτο βλέμμα μου αντίκρισε θολές παραμορφωμένες εικόνες αντικειμένων και προσώπων. Το πρώτο άκουσμά μου ήταν φασαρία κι ένα μεγάλο ‘ωωωω!’. Ένα επιφώνημα που ο ήχος του παρέπαιε αμήχανα, που δεν έκρυβε χαρά για τον ερχομό μου στην ζωή ή σεβασμό για το θαύμα της γέννας, ούτε συμπόνια προς τη μητέρα∙ αλλά μια μακρόσυρτη και μελλούμενη για το βασίλειο, απογοήτευση. Έκρυβε κι ένα συγκαλυμμένο καγχασμό που, εκείνη τη νύχτα, ήρθε να προστεθεί στους πολύχρονους εξευτελιστικούς σχολιασμούς για την σεξουαλική επάρκεια του πατέρα. Υποδήλωνε και μια ειρωνική μονόφθογγη αποδοκιμασία για την ικανότητα της μητέρας∙ ήμουν το πρώτο τους παιδί, μετά από επτά ολόκληρα χρόνια γάμου∙ και ήμουν κορίτσι .

΄Ενα ιστορικό αφήγημα σε πρώτο πρόσωπο , ένα μυθιστόρημα πολιτικό που εκτυλίσσεται

στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης έως και τις αρχές του 18ου αιώνα , με τον άνεμο

του Διαφωτισμού να σαρώνει όλη την Ευρώπη , με το γαλλικό λαό σύσσωμο στις επάλξεις ,

με τον χάρτη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ν' αλλάζει τη θέση του πάνω στη γη , αλλά

και με την περίοδο της Τρομοκρατίας ν' αμαυρώνει τις ελπιδοφόρες σελίδες μιας

συγκλονιστικής Επανάστασης...

Βιογραφικό :

Η Σόνια Ζαχαράτου είναι δημοσιογράφος. Η Ρόδινη στάχτη είναι το τρίτο βιβλίο της. Έχουν προηγηθεί τα Πανσέληνος παρά κάτι (πεζοποιήματα, Αστάρτη 1989) και Τρεις νύχτες του Αυγούστου (και μία ημέρα) (μυθιστόρημα, Ελληνικά Γράμματα 2009). Πρόσφατα μοιράστηκε το Β΄ βραβείο διηγήματος για την ελληνική γλώσσα στον διεθνή διαγωνισμό που οργάνωσε η Asociación Cultural Helenica «Nostos» στην Αργεντινή.

AZIZ ABAZA ( 1898-1973 )

Ποιητής , θεατρικός συγγραφέας και δοκιμογράφος , ένας από τους

κορυφαίους της σύγχρονης αιγυπτιακής λογοτεχνίας .

Το κυρότερο έργο του είναι το τετράπρακτο έμμετρο ( δραματικό )

έργο  << Σάγκαρετ ελ Ντορ >> ( << Μαργαριταρένιο Δέντρο >>) .

Το << Σάγκαρετ ελ Ντορ >> αποτελεί θεατρική αναβίωση της ζωής

της ομώνυμης βασίλισσας της Αιγύπτου , που υπήρξε βασικός 

συντελεστής της νίκης των Αιγυπτίων ενάντια στους Σταυροφόρους

και της σύλληψης ως αιχμάλώτου του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου .

Το θεατρικό αυτό έργο είναι , παράλληλα , και αναμφισβήτητη από-

δειξη των λυρικών προσόντων του δραματουργού του .

ΣΑΓΚΑΡΕΤ ΕΛ ΝΤΟΡ

( απόσπασμα )

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ : Αιγύπτιοι , τα χάσατε τα λογικά σας ;

Ο αδελφοκτόνος πόλεμος είναι προδοσία

Όταν ο εχθρός ορμά

Μάζες στα σύνορά μας .

ΟΙ ΜΑΜΕΛΟΥΚΟΙ : Μα ποιος λοιπόν ;

Ποιος είναι ο εχθρός ;

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ : Ολόκληρος της Συρίας η γη

Τρέμει κάτω απ' το ζυγό

Ενός πολυάριθμου στρατού .

Τρέμετε τώρα και σεις :

Ερχονται οι Μογγόλοι

Που μεθούν από το αίμα

Και τους τρέφει το μίσος

Σαν λύκοι ορμούν χιλιάδες

Σμπαράλια κάνουνε τα πάντα ,

Επιστήμες , τέχνες , πολιτισμό αιώνων .

Μα προς τι να μιλώ για τον κίνδυνο

Αφού πολεμάτε αναμεταξύ σας ;

ΣΑΓΚΑΡΕΤ ΕΛ ΝΤΟΡ : Τίποτα δε θα χαθή αν ενωθήτε !

Ξεχάστε τι σας χώρισε !

΄Οσο για μένα , είμ ' έτοιμη να παθάνω !

Αν αυτή η σκληρή τιμωρία

Εξαγοράζει το λάθος μου ,

Και σας επιτρέπει πολεμώντας όλοι μαζί

Να κάνετε την Αίγυπτο μεγάλη χώρα !

Με χαρά παραδίδομαι στο δήμιο

Για να μπορέσει αδιαίρετη 

η Αίγυπτος να ζήση 

( Μετάφραση : Ν.)

Lucian Freud

Exposition Lucian Freud, L'atelier au Centre... by centrepompidou

<< ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ  Ο,ΤΙ ΒΛΕΠΩ >>

<< Ζωγραφίζω αυτό που βλέπω , όχι αυτό που εύχεστε να δω . Αυτό που πραγματικά με ενδιαφέρει στους ανθρώπους είναι η πλευρά του ζώου >>

έλεγε ο Λουσιάν Φρόιντ ο οποίος πέθανε σε ηλικία 89 χρόνων , σε όσους

τον κατηγορούσαν  για την << ωμότητα >> των έργων του .

Θεωρείται ο σημαντικότερος παραστατικός ζωγράφος της εποχής μας .

Γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1922 , αλλά πολύ μικρός μετανάστευσε

στο Λονδίνο μαζί με τους γονείς του και τον << πατέρα της ψυχα-

νάλυσης >> Ζιγκμουντ Φρόιντ , ο οποίος ήταν παππούς του .

Σπούδασε ζωγραφική , << ζούσε για να ζωγραφίζει και ζωγράφιζε

όλη του τη ζωή >> , όπως είπε ανακοινώνοντας τον θάνατό του

ο εκπρόσωπος της οικογένειάς του . Ο διάσημος ζωγράφος λα-

τρεύτηκε από όλον τον κόσμο και τα έργα του πουλιούνται εδώ και 

δεκαετίες σε αστρονομικές τιμές .

Το περίφημο πορτρέτο μιας γυμνής παχύσαρκης γυναίκας , για 

παράδειγμα , πουλήθηκε το 2008 ( πιθανότατα στον Ρ. Αμπράμοβιτς )

αντί 33,6 εκατομμυρίων δολαρίων , ποσό-ρεκόρ για έργο ζωγράφου

εν ζωή . << Ο Λ.Φρόιντ αγαπήθηκε και θεωρήθηκε τόσο '' εξωτικός ''

γιατί φαινόταν '' πολύ παλαιομοδίτικος '' ύστερα από δεκαετίες

αφηρημένης ζωγραφικής >> έγραψε ο κριτικός του << New Yorker >>

αναλύοντας το φαινόμενο Φρόιντ , και συνέχισσε : << Βρισκόταν

στην κορυφή της πυραμίδας της σύγχρονης τέχνης .

΄Ηταν , όμως , μόνο το αδιαμφισβήτητα σπουδαία έργο του που τον

ανέβασε εκεί ή και το γεγονός ότι η αξία των υπολοίπων συγχρόνων

καλλιτεχνών συνεχώς κατεβαίνει ; >>

Να ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα .

πηγή : το ποντίκι