( Απόσπασμα διηγήματος του Charles Bukowski από :
Notes of a dirty old man , πεζά 2 εκδόσεις Απόπειρα
1985 . Μετάφραση ΝΤΙΝΑ ΣΩΤΗΡΑ )
Μ ' αρέσει αυτή η εποχή . Μ'αρέσει αυτή η αίσθηση . Οι νέοι άρχισαν
τελικά να σκέφτονται . Και οι νέοι έχουν γίνει όλο και περισσότεροι .
Αλλά κάθε φορά που βρίσκουν έναν επικκεφαλής γι'αυτά που νιώθουν ,
αυτός ο επικεφαλής δολοφονείται . Οι γέροι και οι αρτηριοσκληρωτικοί
φοβούνται . Ξέρουν πως η επανάσταση μπορεί να ξεπηδήσει από τους
εκλογικούς καταλόγους κατά τον αμερικάνικο τρόπο . Μπορούμε να τους
σκοτώσουμαι χωρίς ούτε μια σφαίρα . Μπορούμε να τους σκοτώσουμαε με
το να γίνουμε απλώς πιο αληθινοί και πιο άνθρωποι και με το να
απορρίψουμε με την ψήφο μας τα σκατά . Αλλά είναι έξυπνοι . Τι μας
προσφέρουν ; Τον Χάμφρει ή τον Νίξον . ΄Οπως έχω πει , κρύα σκατά ,
ζεστά σκατά , είναι όλα σκατά .
Το μόνο πράγμα που μ'έσωσε και δεν με δολοφόνησαν είναι ότι εγώ
είμαι μικρό σκατό , δεν κάνω πολιτική , παρατηρώ . Δεν είμαι με το μέρος
κανενός παρά με το μέροςτου ανθρώπινου πνεύματος , που στο τέλος-
τέλος ακούγεται μάλλον επιπόλαιο , σαν το δικό σου επίσης , γιατί αν
δεν είμαι στ'αλήθεια ζωντανός , πως μπορώ να σε 'δώ ;
Φίλε μου , πως θα 'θελα να 'δω όλους τους ανθρώπους που περπατάνε
στο δρόμο να φοράνε γερά ζευγάρια παπούτσια , να τους 'δω να βρίσκουν
ωραία κωλαράκια για να γαμάνε και να έχουν τις κοιλιές τους γεμάτες .
Χριστέ μου , ο τελευταίος κώλος που γάμησα ήταν το 1966 και από τότε
κωλοβαράω . Και δεν υπάρχει κωλοβάρεμα που να συγκρίνεται μ'αυτή
την εξαίσια τρύπα .
Είναι δύσκολοι οι καιροί , αδέρφια , και δεν ξέρω τι ακριβώς να σας
πω . Είμαι λευκός , αλλά είμαι αναγκασμένος να συμφωνήσω - δεν εμπι-
στεύομαι και τόσο αυτή την ιστορία με το χρώμα - ότι δεν είμαι σκληρός
και δεν μ'αρέσουν και τόσο πολύ τα μαλακά σκατά , έχω δει όμως
ένα σωρό από σας τους μαύρους που με κάνουν να ξερνάω σε όλη την
διαδρομή από το βένις Γουέστ μέχρι το Μαιάμι Μπιτς . Η ψυχή μου δεν
έχει δέρμα . Η ψυχή έχει μονάχα σωθικά που θέλουν να ΤΡΑΓΟΥΔΗ-
ΣΟΥΝ , τελικά , δεν το ακούσατε αδέλφια ; Απαλά , δεν μπορείτε να τ'ακούσε-
τε , αδέρφια ; ΄Ενα καυλωμένο κωλαράκι και μια καινούρια Κάντιλακ δεν
πρόκειται να λύσουν τίποτα , να πάρει ο διάολος . Ο Ποπάι θα έχει ένα
μάτι και ο Νίξον θα είναι ο επόμενός σας πρόεδρος . Ο Χριστός ξεγλύ-
στρησε απ'τον σταυρό και τώρα είμαστε εμείς καρφωμένοι στον γαμημέ-
νο , μαύροι και λευκοί , λευκοί και μαύροι , πέρα για πέρα .
Εκλογή μας είναι το να μην έχουμε εκλογή . Αν κινηθούμε πολύ γρή-
γορα , είμαστε νεκροί . Αν δεν κινηθούμε αρκετά γρήγορα , είμαστε νεκροί .
Δεν είναι δικιά μας η τράπουλα . Πως να χέσεις όταν έχεεις χωμένη στον
κώλο σου μια χριστιανική τάπα 2.000 μέτρων ;
Αν ζητάτε τη γνώση , μη διαβάζετε τις αηδίες του Καρλ Μαρξ . Ανακα-
λύψτε , σας παρακαλώ το πνεύμα . Ο Μαρξ δεν είναι άλλο από τα τανκς
που διασχίζουν την Πράγα . Μη σας την κάνουν μ'αυτόν τον τρόπο .
Πρώτα απ'όλα , διαβάστε Σελίν . Τον μεγαλύτερο συγγραφέα εδώ και
2.000 χρόνια . Και τον ΞΕΝΟ του Καμύ . Το ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ .
Τους ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΡΑΜΑΖΩΦ . ΄Ολα του Κάφκα . ΄Ολα τα έργα του
άγνωστου συγγραφέα Τζον Φάντε . Τα διηγήματα του Τουργκένιεφ . Μα-
κριά από τον Φώνκερ , τον Σαίξπηρ και ιδιαίτερα τον Τζωρτζ Μπέρναρντ
Σω , την πιο ολάνθιστη φαντασμαγορία των Αιώνων , έναν πραγματικό
μαλάκα με απίστεύτες πολιτικές και λογοτεχνικές διασυνδέσεις . Ο μόνος
νεώτερος που μπορώ να σκεφτώ που είχε το δρόμο στρωμένο μπροστά
του και έγλυφε κώλους όταν χρειαζόταν είναι ο Χέμινγουέι . Η διαφορά
όμως ανάμεσα στον Χέιμνγουέι και το Σω ήταν ότι ο Χεμ . έγραφε
κάποια καλά έργα στην αρχή ενώ ο Σω έγραφε εντελώς επιπόλαια και
ανιαρά σκατά απ'την αρχή μέχρι το τέλος .
΄Ετσι , να που ανακατεύουμε την Επανάσταση με την Λογοτεχνία και
ταιριάζουν και τα δυο . Κατά κάποιο τρόπο όλα ταριάζουν , αλλά κουρά-
στηκα και περιμένω το αύριο .
Θα μου χτυπήσει την πόρτα Εκείνος ;
Ποιος νοιάζεται ;
Ελπίζω πως αυτό σας έκανε να χύσετε το τσάι σας .
Φίλε μου , πως θα 'θελα να 'δω όλους τους ανθρώπους που περπατάνε
στο δρόμο να φοράνε γερά ζευγάρια παπούτσια , να τους 'δω να βρίσκουν
ωραία κωλαράκια για να γαμάνε και να έχουν τις κοιλιές τους γεμάτες .
Χριστέ μου , ο τελευταίος κώλος που γάμησα ήταν το 1966 και από τότε
κωλοβαράω . Και δεν υπάρχει κωλοβάρεμα που να συγκρίνεται μ'αυτή
την εξαίσια τρύπα .
Είναι δύσκολοι οι καιροί , αδέρφια , και δεν ξέρω τι ακριβώς να σας
πω . Είμαι λευκός , αλλά είμαι αναγκασμένος να συμφωνήσω - δεν εμπι-
στεύομαι και τόσο αυτή την ιστορία με το χρώμα - ότι δεν είμαι σκληρός
και δεν μ'αρέσουν και τόσο πολύ τα μαλακά σκατά , έχω δει όμως
ένα σωρό από σας τους μαύρους που με κάνουν να ξερνάω σε όλη την
διαδρομή από το βένις Γουέστ μέχρι το Μαιάμι Μπιτς . Η ψυχή μου δεν
έχει δέρμα . Η ψυχή έχει μονάχα σωθικά που θέλουν να ΤΡΑΓΟΥΔΗ-
ΣΟΥΝ , τελικά , δεν το ακούσατε αδέλφια ; Απαλά , δεν μπορείτε να τ'ακούσε-
τε , αδέρφια ; ΄Ενα καυλωμένο κωλαράκι και μια καινούρια Κάντιλακ δεν
πρόκειται να λύσουν τίποτα , να πάρει ο διάολος . Ο Ποπάι θα έχει ένα
μάτι και ο Νίξον θα είναι ο επόμενός σας πρόεδρος . Ο Χριστός ξεγλύ-
στρησε απ'τον σταυρό και τώρα είμαστε εμείς καρφωμένοι στον γαμημέ-
νο , μαύροι και λευκοί , λευκοί και μαύροι , πέρα για πέρα .
Εκλογή μας είναι το να μην έχουμε εκλογή . Αν κινηθούμε πολύ γρή-
γορα , είμαστε νεκροί . Αν δεν κινηθούμε αρκετά γρήγορα , είμαστε νεκροί .
Δεν είναι δικιά μας η τράπουλα . Πως να χέσεις όταν έχεεις χωμένη στον
κώλο σου μια χριστιανική τάπα 2.000 μέτρων ;
Αν ζητάτε τη γνώση , μη διαβάζετε τις αηδίες του Καρλ Μαρξ . Ανακα-
λύψτε , σας παρακαλώ το πνεύμα . Ο Μαρξ δεν είναι άλλο από τα τανκς
που διασχίζουν την Πράγα . Μη σας την κάνουν μ'αυτόν τον τρόπο .
Πρώτα απ'όλα , διαβάστε Σελίν . Τον μεγαλύτερο συγγραφέα εδώ και
2.000 χρόνια . Και τον ΞΕΝΟ του Καμύ . Το ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ .
Τους ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΡΑΜΑΖΩΦ . ΄Ολα του Κάφκα . ΄Ολα τα έργα του
άγνωστου συγγραφέα Τζον Φάντε . Τα διηγήματα του Τουργκένιεφ . Μα-
κριά από τον Φώνκερ , τον Σαίξπηρ και ιδιαίτερα τον Τζωρτζ Μπέρναρντ
Σω , την πιο ολάνθιστη φαντασμαγορία των Αιώνων , έναν πραγματικό
μαλάκα με απίστεύτες πολιτικές και λογοτεχνικές διασυνδέσεις . Ο μόνος
νεώτερος που μπορώ να σκεφτώ που είχε το δρόμο στρωμένο μπροστά
του και έγλυφε κώλους όταν χρειαζόταν είναι ο Χέμινγουέι . Η διαφορά
όμως ανάμεσα στον Χέιμνγουέι και το Σω ήταν ότι ο Χεμ . έγραφε
κάποια καλά έργα στην αρχή ενώ ο Σω έγραφε εντελώς επιπόλαια και
ανιαρά σκατά απ'την αρχή μέχρι το τέλος .
΄Ετσι , να που ανακατεύουμε την Επανάσταση με την Λογοτεχνία και
ταιριάζουν και τα δυο . Κατά κάποιο τρόπο όλα ταριάζουν , αλλά κουρά-
στηκα και περιμένω το αύριο .
Θα μου χτυπήσει την πόρτα Εκείνος ;
Ποιος νοιάζεται ;
Ελπίζω πως αυτό σας έκανε να χύσετε το τσάι σας .
Σελίς 76-77
