Τα λοιμώδη ποιήματα
Μια φρικτή αρρώστια χτύπησε την πόλη . Οι ποιητές ήταν
πολλοί . Τα ποιήματα τους τούςς πολιορκούσαν , τους
περισφίγγαν , κολλούσαν πάνω τους και τυπωνόντουσαν στα
πρόσωπά τους . ΄Ολοι οι κάτικοι της πόλης μπορούσαν να
τα διαβάσουν . Ερεθισμένοι τα διαβάζανε . Τότε που
απλώθηκε το κακό . Γιατί αμέσως το πρόσωπο του αναγνώστη
ξεφλούδιζε σαν φύλλο ροζιασμένης περγαμηνής , οι λέξεις
του ποιήματος μελάνιαζαν . Η πόλη μολύνθηκε .
Διασαλεύτηκε η Τάξη . Η εργασία παράλυσε . Σταματούσαν
για να διαβάσουν πάνω στο πρόσωπο του άλλου ποιο ποίημα
εμφανιζόταν . Δίχως να λογαριάζουνε την παραμορφωμένη
του όψη .
Κρίναν αυστηρά . Ρίξαν στα κελλιά τους τους ποιητές . Ξεσκίσαν
τα ποιήματά τους . Τους καταδικάσανε σε έργα εξοντωτικά
που αποξέραιναν την έμπνευση . ΄Ετσι λοιπόν αργά-αργά
αποκαταστάθηκε η τάξη στην πόλη . Τα πρόσωπα ξανάγιναν
πρόσωπα δίχως ποιήματα . Αλλά που και που με κάποια
ποίηση .
Μετάφραση ΄Εκτωρ Κακναβάτος
η φώτο από GLN