(12 July 1868 – 4 December 1933)
Στην ποίηση -όπως σε όλους τους χειρισμόυς της τέχνης - όποιος κυριεύεται και θέλει να << πει >> κάτι , δεν είναι άξιος να μπει ούτε στο προαύλιο της τέχνης . Κάθε μεμψιμοιρία , κάθε διχόνοια και κάθε σοφιστεία δείχνει ακόμα έναν άτακτο τρόπο του σκέπτεσθαι και πρέπει να μένει αποκλεισμένη από την τέχνη . Την αξία της ποίησης δεν την κρίνει το νόημα (διαφορετικά θα ήταν κάτι σαν την σοφία,σαν την λογιότητα )
αλλά αυτό το βαθιά συγκλονιστικό σε μέτρο και ήχο με αυτό που ξεχώριζαν πάντοτε οι πρωταρχικοί, οι πιο, άξιοι ,τον εαυτό τους από τους διαδεχόμενους καλλιτέχνες δευτέρας κατηγορίας .Η αξία μιας ποίησης δεν καθορίζεται μόνον από ένα και μοναδικό όσο και ευτυχές εύρημα σε στίχο , σε στροφή ή σε μεγαλύτερο απόσπασμα ή συνθεση. Η αναλογία των μεμονωμένων τμημάτων ανάμεσά τους .Η αναγκαία συνέπεια όπου το ένα ακολουθεί το άλλο , μόνον αυτή χαρακτηρίζει την υψηλή τέχνη .Η ρίμα είναι μόνον ένα λογοπαίγνιο εάν δεν υπάρχει μια εσωτερική συνάφεια μεταξύ των λέξεων που είναι ενωμένες με τη ρίμα .Ο ελεύθρος ρυθμός κάτι σημαίνει, σαν άσπρη μαυρίλα. ΄Οποιος δεν μπορεί να κινηθεί καλά μεσ'στον ρυθμό, ας προβεί ελεύθερος χωρίς δεσμούς .Το αυστηρότερο μέτρο είναι συγχρόνως η μεγαλύτερη ελευθερία . Η ουσία της ποίησης είναι όπως του ονείρου : ότι Εγώ κι' Εσύ Εδώ κι ' Εκεί Τότε και Τώρα συνυπάρχουν και γίνονται το ίδιο .Η βαθύτερη εντύπωση το πιο έντονο αίσθημα δεν είναι ακόμα καμμιά εγγύηση για ένα καλό ποίημα .Και τα δυο πρέπει πρώτα να μετατραπούν σε μια μαχητική διάθεση η οποία απαιτεί κάποια γαλήνη επιπλέον χαρά . Αυτό εξηγεί γιατί κάθε ποίημα που φέρει μαυρίλα χωρίς καμιά φωτεινή λάμψη , είναι πλαστό .Κάτι το παρόμοιο θα εννοούσαν πριν με το <<ιδανικό>> . Το ωραίο δεν είναι ούτε στην αρχή κι ούτε στο τέλος ,
αυτό είναι το κορύφωμα... Πιο πολύ συγκινεί εκείνη η τέχνη που μέσα της αισθάνεται κανείς την αναπνοή του καινούργιου πνεύματος που κοιμάται ακόμα .Η ποίηση κατέχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις τέχνες . Μονάχα εκείνη ξέρει το μυστικό της εξέγερσης και το μυστικό της μετάβασης .
πηγή : NOYMAΣ ,τεύχος 126
