Χαριτίνη Ξύδη : 2 Ποιήματα

Ι

Δεν ξέρω αν ήθελα να με φωνάζεις Λου.
Δεν ξέρω αν τα χαρτιά
που σου έδωσα να κρατήσεις
άστραφταν από τα γραμμένα
ή επειδή απλώς ήταν στα χέρια σου.

Φαίνεται πως η Ματίλντε
κράτησε την ισορροπία
στη σχεδία
αν και δεν είχε καμία σχέση
με τον Ευγένιο Ονιέγκιν.
Στο Ορλί ίσως υποδεχτώ ακόμη μια φορά
τη χέρσα σοπράνο.
Από τη θεία μετάληψη των καθολικών
τον αλεσμένο καφέ
και κρυσταλλική μαύρη ζάχαρη
μου έμεινε
το ετήσιον καψικόν.

ΙΙ

Οι πλανόδιες μπότες μου
πουλιούνται στην αγορά
σε απαγορευτικές τιμές
Δεν στο είπα-
στέκονται ατάραχοι και τις κοιτάζουν
σαν βουβά λιοντάρια
Ούτε αυτοί ξέρουν
πόσο άγριο καπνό ξεφυσάει κάποιος
για να ευτυχήσει στην αιχμαλωσία
Ίσα που κουνήθηκε σε μια παύση
βλάστησε ανάμεσα στο φέρετρο
και σε σωστικό ανασκαφής
Ένας μικρός τρόμος στα βλέφαρα
τον ανάγκασε να φάει τα χαλίκια
Τις πλανόδιες μπότες μου
που πουλιούνται στην αγορά
σε τιμές απαγορευτικές
ένας σκούφος τις χάιδεψε τρυφερά
γλιστρώντας απ’το κεφάλι της Εύας
φέρνοντας κακές ειδήσεις
σ ’ένα χαρακάκι
Νο money-no honey-sweetheart
βούρκωσε ο Αδάμ
Με τηλεβόα στο φωνάζω-

είμαι γυναίκα της οδύνης

Το αλφάβητο με δυσκολία οι μήνιγγες
το ακολουθούν στη χηρεία των επιστολών
Οι πλανόδιες μπότες μου ακούνε τους
υπεραστικούς σφυγμούς
Η σκέψη πως ο τυφλός δεμένος στον αφανισμό του
διορθώνει τα γονίδια όπως γραπτές δοκιμασίες
ανάμεσα σε διαλείμματα και διλήμματα
μου παίρνει πάνω από τις μισές εκπνοές
Δεν έκλαψα-απέτυχα
Φάντασμα που αρπάζει ό, τι μπορεί
από θριπτή ωλένη για να γίνει απτό
έχει αναπνοή που βρωμάει φτηνή ρετσίνα
κι εγώ δεν θέλω να γλυκάνω
κανένα έγκλημα του αδιάβαστου πόνου
Μην το πεις σε κανέναν
ή πες το σ’ όλους-αδιάφορο.

 

 

 

"Τακούνια καίγονται στο φούρνο" ποιήματα της Χαριτίνης Ξύδη με την Φάνυ Πολέμη απ την παρουσίαση του βιβλίου της στον Ακροβάτη απο την Άνεμος Εκδοτική. Στο πιάνο συνοδεύει η Μαρία Πανοσιάν.
τα ποιήματα που ακούγονται :
1.Αλγκάρβη
2.Ημερολόγιο
3.Νάγκα
4.Lisboa
5.Αρζεντίνα