Αλκαίος ( περίπου 640 - 560 π . Χ . )

Αλκαίος και Σαπφώ. Αττικός ερυθρόμορφος κάλαθος, περ. 470 π.Χ., γερμανική Κρατική αρχαιολογική συλλογή (Νο. 2416)

Πολιτικά τραγούδια

Δε νιώθω κατά που φυσάν οι άνεμοι 

Γιατί το κύμα μια αποδώ και μια αποκεί

Κυλάει κ' εμείς δερνόμαστε στη μέση του

Με το καράβι μας το μαύρο , υποφέροντας

Πολλά απ' τη μεγάλη τρικυμία .

Τη σκάτσα τήνε σκέπασεν η θάλασσα

Και πια κάθε πανί κομματιασμένο

Και σαν κουρέλι κρέμεται και τα σκοινιά

Είναι χαλαρωμένα ...

////

Ο άντρας αυτός που αποθυμά την εξουσία τόσο ,

Θε ν' αφανίσει γρήγορα την πολιτεία και τούτη

Σε κρίσιμη είναι θέση .

///

Τώρα πρέπει να μεθύσομε

Και με το στανιό κανείς να πίνει

Γιατί ο Μυρσίλος πέθανε .


Στον Αντιμενίδα


΄Ηρθες από της γης την άκρια , φιλντισένιο
Χρυοδετό έχοντας το χέρι του σπαθιού σου ,
Γιατί των Βαβυλώνιων το στρατό βοηθώντας
Κατάφερες παληκαριά πολύ μεγάλη
Και γλύτωσές τον από βάσανα περίσσα ,
Σκοτώνοντας πολεμιστή , που ήθελε ακόμη
Μιαν απαλάμη μοναχά για νάναι πέντε
Πήχες βασιλικές ...


///


Ζαρώνανε καθώς πουλιά , όταν ξάφνου
Αετός γοργόδρομος φανεί .


///


Λαμποκοπά απ' το χάλκωμα το μέγα δώμα κ' είναι
Για χάρη του ΄Αρη όλη η σκέπη ομορφοστολισμένη
Με περικεφαλαίες λαμπρές κι από ψηλά προσγέρνουν
Κάτω άλογόφουντες λευκές , στολίδια για κεφάλια
Πολεμιστάδων και , στητά τριγύρω σε παλούκια
Κρυμένα , στέκουν χάλκινα και λαμπερά τουζλούκια ,
΄Οπού 'ναι για τα δυνατά βελτόνια φυλαχτάρι ,
Και σιδεροπουκάμισα πλεχτά με νιο λινάρι 
Και κάτω τα βαθουλωτά ριγμένα είναι σκουτάρια .
Και δίπλα Χαλκιδέικα σπαθιά κι 'αναζωστάρια
Πολλά σιμά τους και πιο κει πουκάμισα πολέμου .
Αυτά δεν είναι δυνατό να τ' απολησμονήσω ,
Γιατί νομίζω , πως αυτά την πρώτην έχουν θέση .

Μεταφραστής : Ηλίας Βουτεριάδης