ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ
Τις ομορφιές κρατώ και το πρόσωπό της
σε κλειστούς κόσμους
και τα τραγούδια
τα μυστικά ας παρελάσουν κατ' απ' τα παράθυρα
τα κλειστά .
τ' αστέρια κατεβαίνουν τις κλίμακες
σ' ορειχάλκινους παραδείσους
φορτωμένα μεσονύχτι
κοχυλοβούκινα αγγέλων με πέτρινα ονόματα
και λευκά
καθισμένοι με το στόμα στον ήλιο
γίγαντες κύκλωπες
και παιδιά απαλά
τραγουδούν τον κίνδυνο και τη φθορά
χωρίς θάνατο
τα ρίγη άλλοι ας υψώνουν με πέτρα
στα έρημα ύψη
στα μπρούτζινα χάη
στην πλάκα της ανθρώπινης καρδιάς να
το αγρίμι
στιβαρό το χέρι της αρπαγής τεντώνεται μπρος
η αγάπη σκληραίνει
το πνεύμα ρέει
σκλάβα πορεία ας ακουσθή μια κραυγή για σένα
ακόμη .
ΛΕΦΤΕΡΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ
Ποίηση 1969
Η Φωτογραφία είναι από την πρώτη π . σ . του ποιητή
Ποίηση 1969
