Αρχαιοτάτη Ισλανδία ,
ω πατρίδα αγαπημένη ,
όμορφη Ισλανδία δική μας ,
ακριβή για τα παιδιά σου !
Θάλασσα βρέχει τη γη σου ,
τα παιδιά σου το φως θέλουν ,
στα βουνά να λάμπει ο ήλιος .
Πόσες καταχνιές γεννιούνται
στη χρυσή τη θάλασσά μας ,
μας αρέσουν τα τραγούδια
οι ηδονές , το φωνοκόπι ,
σαν τρελλοί αψιά γελούμε
στη δική μας τη γη πάνω .
Τα βουνά μας εκουράσαν
κ' η ομίχλη συχνά φέρνει
συμφορές αλλά και πλήξη !
Κακιά δείχνεται σε μένα
η αγαπημένη γη μου ,
πάντα με στραβοκυττάζει
έστω κι αν δεν έχει μάτια !
Πόσο η θάλασσα διαφέρει
σαν τη βλέπω από δω πάνω
απ' τις κορυφές τις άσπρες
που στον ουρανό ακουμπάνε .
Πάνω τους σπιθίζει ο ήλιος
καθώς πέφτει από το θόλο
τ' ουρανού το ζαφειρένιο
και ορθώνονται τιτάνες
οι αθάνατοι παγώνες .
Αρχαιότατη Ισλανδία ,
ω πατρίδα αγαπημένη ,
όμορφη Ισλανδία δική μας ,
κι από σε την καρτερούμε ,
κι ως σε βλέπομε απ' τα ύψη
σ' εξυπνούμε όλοι , πατρίδα .
Μετάφραση : Ρίτα Μπούμπη Παπά
