Ι
Ε ί μ α ι τ ρ α γ ο υ δ ο τ ρ ο χ ι ά .
Τα κλαδιά σου Ελλάδα
με πλέξανε με νότες
και χειρονομίες εκατομμυρίων
μαέστρων .
Ι ν δ ο ί θ ε ο ί μ ε ο δ η γ ο ύ ν ε
να τραγουδήσω μόνος ,
απόμακρος από σύμμαχους μαστροπούς ,
την κατάρα των αιώνων .
Η μια νύκτα μετά την άλλη
γίνεται επαίτειος αίματος .
Οι φλέβες μου ρουφάνε
τον παράνομο τύπο με τ' ασκί
του μιλιταρισμού
στο μέτωπο κάθε δρόμου .
Οι πλοίαρχοι εμπρηστές ψυχών
γεύονται έναν ύπνο γλοιώδη .
Ο προεδρός σου , πατρίδα ,
φθισικός από μάνα .
Το πληρωμά σου
μουγγή στρατιά λακέδων .
Τα δακτυλά μου ανιχνεύουν το μέλλον .
Κι εγώ αέναος πλοηγός της λευτεριάς .
ΙΙ
Τα πάντα με δονούν .
Η εποχή των παραισθήσεων
εγκυμονεί στο υπεροπτικό σου βλέμμα ,
κοινωνία γλοιώδη .
Το φθισικό σου χνώτο
συνέχεια της αναπηρίας των κάτω άκρων
σέρνει το χορό των σαλτιμπάγκων .
Η εκμετάλευση τραγουδά και ξύνεται περήφανα
σ' έδρανα βουλευτικά
με την τραγιάσκα
της θεωρίας των ίσων αμνών...
Το σκυλί γαυγίζει και τρώει .
Τ' αγαπημένο μου σκυλί
είναι πολιτικός οραματιστής
με ιδιάζον κοστούμι .
Και τα σαγόνια του
να δουλεύουν με το ρυθμό
και την ανοχή βουρλισμένων εποχών .
Κι εγώ ένας αυτόχειρ
στο λεκανοπέδιο των χαφιέδων .
Βομβάη Απρίλης 1978
Από την ποιητική συλλογή του ποιητή :
